اختلالات دستگاه گوارش در بارداری

          جعفری 
            بازدید : 11
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

اختلالات دستگاه گوارش در بارداری

اختلالات دستگاه گوارشي در طي حاملگي و تكنيك‌هاي تشخيصي و نحوه برخورد با بيماران و درمان آنها
مقدمه:
در طول حاملگي طبيعي، دستگاه گوارش و ضمائم آن دچار تغييرات آناتوميك، فيزيولوژيك و عملكردي مي‌شوند. اين تغييرات به طور قابل توجهي معيارهاي تشخيص و درمان تعدادي از اختلالات را تغيير مي‌دهند. به عنوان مثال: تهوع و استفراغ در اوايل حاملگي طبيعي، شايع هستند، ولي اگر اين تغييرات به طور نادرست به تغييرات طبيعي فيزيولوژيك نسبت داده شوند، ممكن است اختلالي كه نياز به جراحي دارد ناديده گرفته شود. در مقابل، تهوع و استفراغ پايدار در اواخر حاملگي، همواره نياز به بررسي فوري علت پاتولوژيك زمينه‌اي دارد. در مثال ديگر درد اپيگاته (سردل) يا ربع فوقاني راست شكم ممكن است علامت شومي از پره‌اكلاچي شديد (فشارخون شديد حاملگي يا مسموميت حاملگي) باشد. با پيشرفت حاملگي، ارزيابي علائم دستگاه گوارش مشكل‌تر مي‌شود، چون رحم بزرگ، اعضاي داخل شكم را جابجا مي‌كند و محل و شدت درد و حساسيت را تغيير مي‌دهد و اين مسئله اغلب باعث مبهم شدن يافته‌هاي باليني مي‌شود.
تكنيك‌هاي تشخيصي مشكلات گوارشي:
تجهيزات آندوسكوپيك فيبراپتيك، تشخيص و درمان اكثر بيماري‌هاي گوارشي را متحول كرده‌اند. اين تجهيزات، بخصوص در دوران حاملگي قابل استفاده هستند.
آندوسكپي در زنان حامله، امكان ارزيابي مري، معده، دوازدهه، را فراهم مي‌كند. كاربرد كولونوسكپي (بررسي مشكلات روده‌ي بزرگ) در حاملگي محدود مي‌باشد و كاربرد توموگرافي كامپيوتري (CT) در حاملگي به دليل تماس با اشعه، محدود است.
در دوران حاملگي براي ارزيابي شكم و فضاي خلف صفاتي به طور معمول به جاي CT از تصويربرداري بارزونانس مغناطيسي (MRI) استفاده مي‌شود.
لاپاراتومي و لاپاراسكوپي در حاملگي:
ممكن است كه در برخي اختلالات دستگاه گوارش (كه آپانديسيت حاد شايع‌ترين آن‌هاست)، جراحي شكمي (لاپاراتومي) نجات‌بخش باشد. در بررسي‌هاي انجام شده: آپانديسيت حاد، توده‌هاي تخمداني، كليستيت (التهاب كيسه صفرا) انديكاسيون‌هاي شايع‌تر جراحي در حاملگي بوده‌اند. در طول دهه‌ي گذشته، لاپاراسكوپي نيز با شيوع بيشتري در طي دوران حاملگي انجام شده است. اعمال لاپاراسكپي، اغلب قبل از هفته‌ي 20 حاملگي انجام شده و تكنيك بي‌خطري گزارش شده است.
استفراغ شديد حاملگي (ويار حاملگي)= Hyperemesis Gravidarun :
تهوع و استفراغ با شدت متوسط، بخصوص تا حدود هفته 16 حاملگي شايع هستند. در برخي از زنان، تهوع و استفراغ شديد است و به اصلاحات ساده‌ي تغذيه‌اي و داروهاي ضداستفراغ پاسخ نمي‌دهد و به حدي شديد است كه سبب كاهش وزن، دزهيدراتاسيون (كاهش آب بدن)، اسيدوز (ناشي از گرسنگي) و آلكالوز (ناشي از دفع اسيد هيدروكلريك در ماده‌ي استفراغي) و هيپوكالمي (كاهش پتاسيم خون) مي‌شود.
در برخي از زنان اختلال گذراي عملكرد كبدي ايجاد مي‌شود. موارد استفراغ شديد حاملگي منجر به بستري شدن بيمار در بيمارستان مي‌گردد. چنين به نظر مي‌رسد كه استفراغ شديد حاملگي با ميزان زياد يا افزايش سريع HCG (گنادوتروپين كوريوني)، استروژن‌ها و يا هر دو در سرم، ارتباط دارد. احتمال دختر بودن جنين در زنان دچار تهوع و استفراغ شديد، 5/1برابر بيشتر است و اين يافته از فرضيه‌ي استروژن حمايت مي‌كند.
در موارد بسيار شديد ويار حاملگي، ممكن است عوامل مداخله‌گر سايكولوژيك (رواني) نيز وجود داشته باشند. استفراغ حاملگي ممكن است طولاي مدت، مكرر و شديد باشد درجات متغير نارسايي حاد كليه كه ناشي از علل پيش كليوي (پره‌رنال) است ديده مي‌شود. ساير عوارض تهديدگر حيات كه از اق زدن مداوم ناشي مي‌شوند، شامل: پارگي مخاط مري (سندروم مالوري‌وپس) /پارگي مري/پنوموتوراكس و پنومومدياستن هستند. حداقل دو نوع كمبود ويتاميني در ارتباط با استفراغ شديد حاملگي گزارش شده‌اند كه وخيم بودن آنها به اثبات رسيده است: 1- كمبود ويتامين B2 (تيامين) كه منجر به آنسفالوپاتي ورنيكه مي‌شود كه با علائم درگيري سيستم عصبي مركزي (CMS) از جمله كنفوزيون و علائم بينائي، آتاكسي ونيستاگموس همراه است و معمولا يافته‌هايي در MRI ديده مي‌شوند و عوارض آن شامل: نابينايي، اغماء (كوما) و تشنج هستند. 2- كمبود ويتامين K كه مي‌تواند منجر به اختلال انعقادي همراه با اپيستاكسي (خونريزي از بيني) شود.
تدابير درماني در ويار حاملگي:
درمان تهوع و استفراغ حاملگي با ويتامين B6 در طي حاملگي بي‌خطر و موثر است و بايستي به عنوان اولين خطر درمان دارويي در نظر گرفته شود و در صورتي كه موثر نباشد، محلول‌هاي كريستالوئيد وريدي تجويز مي‌شوند تا دزهيدراتاسيون، كتونمي، كمبودهاي الكتروليتي و عدم تعادل اسيد و باز اصلاح شوند. 100 ميلي‌گرم تيامين (ويتامين B2) به اولين ليتر محلول وريدي اضافه مي‌شود و تجويز محلول‌هاي داخل وريدي تا كنترل استفراغ ادامه مي‌يابد. بعد از دهيدراسيون، اكثر زنان مرخص مي‌شوند، اما اگر استفراغ مقاوم باشد، به طور معمول در بيمارستان بستري مي‌شوند و داروهاي ضداستفراغي مثل پرومتازين، پروكلرپرازين و كلرپرومازين يا متوكلرپرآميد (پلازيل) به صورت تزريقي تجويز مي‌شوند. شواهد كمي در مورد تاثير درمان با كورتيكوستروئيدها (دگزامتازون) وجود دارد. در گروهي از بيماران كه كورتون تجويز شده بود، ميزان بستري شدن مجدد به طور قابل توجهي كمتر بود. در صورت وجود استفراغ‌هاي پابرجات، بايستي اقدامات مناسبي براي تشخيص و درمان بيماري‌هاي زمينه‌اي احتمالي مثل گاستروآتريت، كله‌سيسيت، پانكراتيت، هپاتيت، زخم پتپيك، پيلونفريت و كبد چرب حاملگي انجام شوند. تيروتوكسيكوز باليني (پركاري تيروئيد) نيز به عنوان يكي از علل استفراغ شديد حاملگي بيان شده است.
اغلب موربيلاتي رواني هم، همراه با استفراغ شديد حاملگي وجود دارد. اگر عوامل اجتماعي و رواني هم در ايجاد بيماري نقش داشته باشند، معمولا بعد از بستري شدن، بهبود قابل توجهي در بيماري ايجاد مي‌شود و بيماري فقط بعد از مرخص شدن، دوباره عود مي‌نمايد. بنابراين، مساعدت در جهت رفع مشكلات رواني – اجتماعي بيمار سودمندتر خواهد بود.
آپانديسيت حاد در حاملگي:
آپانديسيت مشكوك، از انديكاسيون‌هاي بسيار شايع تجسس شكم با جراحي در دوران حاملگي است.
حاملگي به علل زير تشخيص آپانديسيت را دشوارتر مي‌سازد:
1- بي‌اشتهايي، تهوع و استفراغ كه در حاملگي طبيعي ديده مي‌شوند، از اعلائم شايع آپانديسيت هم هستند.
2- با بزرگ شدن رحم، آپانديس معمولا به طرف بالا و خارج به سمت پهلو جابجا مي‌شود، به نحوي كه درد و حساسيت در لمس، ممكن است در ربع تحتاني راست شكم آشكار نباشد.
3- درجاتي از لكوسيتوز (افزايش گلبول‌هاي سفيد خون) كه در آپانديسيت حاد وجود دارد، در حاملگي طبيعي نيز همواره ديده مي‌شود.
4- آپانديسيت ممكن است با موارد زير اشتباه گردد: زايمان زودرس (پره‌ترم ليبر)، پيلونفريت، كوليك كليوي، دكولمان جفت و دژنرسانس فيبروم رحمي.
5- زنان حامله، بخصوص در اواخر حاملگي، بكرات فاقد علائمي هستند كه به عنوان علائم تيپيك آپانديسيت در نظر گرفته مي‌شود.
همچنان كه آپانديس توسط رحم در حال رشد به طور پيشرونده به سمت بالا رانده مي‌شود، احتمال محدود شدن عفونت توسط اومنتوم به طور فزاينده‌اي كمتر مي‌شود و پارگي آپانديس و پريتونيت ژنراليزه (عفونت منتشر در شكم) در اواخر حاملگي شايع‌تر است. خطر پارگي آپانديس در سه ماهه سوم حاملگي بيشتر از سه ماهه دوم و در سه ماهه دوم بيشتر از سه ماهه اول حاملگي است.
تشخيص آپانديسيت حاد: درد مداوم شكمي و حساسيت در لمس شكم، از يافته‌هاي بسيار ثابت و شايع هستند، هر چند اكثر محققان گزارش نموده‌اند كه با جابجا شدن آپانديس به دنبال بزرگي رحم حامله، درد به طرف بالا منتقل مي‌شود، پس تشخيص باليني است.
تدابير درماني: در صورت شك به آپانديسيت، درمان شامل تجسس فوري با عمل جراحي شكمي (لاپاراتومي اورژانس) است. هر چند گاها خطاهاي تشخيصي ممكن است منجر به خارج نمودن آپانديس طبيعي شوند، ولي اين كار بهتر از اين است كه مداخله به تاخير افتاده و آپانديس پرفوره (پاره) شود و پرتيونيت ژنراليزه (عفونت منتشر شكمي) ايجاد گردد. دقت تشخيصي به طور معكوس با سن حاملگي ارتباط دارد، به طوري كه در مطالعه‌اي كه انجام شده، مشاهده گرديده است كه 77 درصد تشخيص‌ها در سه ماهه اول صحيح بودند ولي در سه ماهه دوم و سوم فقط 57 درصد تشخيص‌ها درست بوده و تاييد شده بودند، نكته مهم اين است كه هر چه تشخيص دشوارتر باشد، جراحي بيشتر به تاخير مي‌افتد و خطر سوراخ‌شدگي بيشتر مي‌شود.
قبل از جراحي، درمان داخل وريدي ضدميكروبي معمولا با يكي از داروهاي نسل سوم، پني‌سيلين‌ها آغاز مي‌شود و اگر گانگرن، پرفوراسيون يا فلگمون دورآپانديس وجود نداشته باشد، معمولا مي‌توان درمان ضدميكروبي را بعد از جراحي قطع كرد. پيش‌اگهي در صورت فقدان پرتيونيت ژنراليزه كاملا خوب است. در موارد نادر، زايمان سزارين در هنگام آپاندكتومي انديكاسيون پيدا مي‌كند.
آثار آپانديسيت بر حاملگي: آپانديسيت، احتمال سقط يا ليبرپره‌‌ترم را بخصوص در صورت وجود پريتونيت، افزايش مي‌دهد. احتمال كلي سقط جنين حدود 15 درصد است. در بررسي‌ها ديده شده است كه احتمال ليبر خود به خودي به دنبال آپاندكتومي، در صورتي كه آپاندكتومي بعد از هفته‌ي 23 انجام شود بيشتر است.

زمینه و هدف: بیماری التهابی روده (IBD) در سنین باروری بیش‌تر رخ می‌دهد در نتیجه هم‌زمانی آن با بارداری بیش‌تر است لذا پیامدهای ناشی از آن در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اگر بیماری سابقه جراحی لگن نداشته باشد، باروری او با سایر افراد تفاوتی ندارد اما پیامدهای ناگوار بارداری حتی اگر بیماری در حالت خاموش باشد بیش‌تر است. اکثر داروهای مورد استفاده در بارداری و شیردهی بی‌خطرند به جز متوتروکسات که منع مطلق مصرف دارد. حتی‌الامکان از رادیاسیون در حاملگی برای تشخیص بایستی اجتناب شود ولی می‌توان از MRI به عنوان یک روش جایگزین استفاده نمود و هنگامی‌که بیمار تصمیم به بارداری می‌گیرد باید بیماری در حالت خاموش باشد

زمینه و هدف

اگر خانم‌های مبتلا به بیماری‌های التهابی روده (IBD) سابقه جراحی لگنی نداشته باشند، باروری یکسانی در مقایسه با جمعیت عمومی دارند. صرف نظر از مرحله بیماری، بیماران مبتلا به IBD در معرض عوارض نامطلوب بیش‌تر بارداری هستند .این بیماران بایستی به عنوان بیماران پرخطر در نظر گرفته شوند. ایده‌آل آن است که برای یک خانم، قبل از باردار شدن، عوارض بیماری بر بارداری و پیامدهای داروها و تمهیدات قبل از بارداری به طور کامل شرح داده شود و بایستی تیمی متشکل از متخصصین اطفال، مامایی، گوارش مراقبت بیمار و نوزاد به عهده گیرند.

سوالات و اضطراب‌های خانم‌های مبتلا به IBD چیست؟

IBD در سنین باروری اتفاق می‌افتد و پیک شیوع آن 30-15 سالگی است.¹ بنابراین بیمار می‌خواهد بداند که توارث بیماری برای فرزندش چگونه است فعالیت و اثر بیماری بر حاملگی و اثر حاملگی بر بیماری چگونه است و نهایتا داروهای استفاده شده در بیماری برای بارداری و شیردهی چه اثراتی دارد؟ این مقاله پاسخ آن‌ها را خواهد داد.

توارث IBD چگونه است؟

افزایش ریسک ابتلای فرزندان بیماران مبتلا به بیماری کرون (CD) و کولیت اولسرو (UC) وجود دارد که حدود 13-2 برابر افزایش ابتلای آن‌ها به IBD در تمام طول عمر وجود دارد.²

در صورتی‌که یکی از والدین مبتلا به کرون باشد احتمال ابتلای جنین 5% است و اگر یکی از والدین به کولیت اولسرو مبتلا باشد 6/1% احتمال ابتلا وجود دارد اگر والدین هر دو مبتلا به IBD باشند، 35% احتمال ابتلای فرزند آن‌ها به IBD وجود دارد.³

البته توارث آن مولتی فاکتوریال است و محرک‌های محیطی نیز نقش مهمی دارند.

باروری بیماران مبتلا به IBD چگونه است؟ نقش جراحی و اختلالات عملکرد جنسی در آن‌ها چگونه است؟

باروری در بیماران مبتلا به IBD مانند سایر افراد هم‌سن خودشان است مگر این‌که در مرحله عود حاد بیماری باشند یا سابقه جراحی لگن برای بیماری داشته باشند که باروری آن‌ها تحت تأثیر قرار گیرد.^5و4 اگرچه چسبندگی‌ها یکی از علل کاهش باروری است، سایر علل شامل ترس از تراتوژنسیته دارو، موروثی بودن آن‌، اثرات کورتون درمانی، مشکلات جنسی، کاهش لیبیدو، عفونت‌ها، دیسپارونیا به دلیل تغییرات آناتومیک و عدم تعادل سایتوکین‌ها که سبب افزایش دفع محصولات حاملگی می‌شود نیز می‌‌باشد.

بیماری IBD چه اثری بر عواقب بارداری دارد؟

افزایش ریسک پره‌ترم، وزن کم جنین برای بارداری، (LBW, SGA)، در بیماران مبتلا به IBD وجود دارد. شواهد واضحی برای افزایش ریسک آنومالی‌های مادرزادی وجود ندارد. فقط در یک مطالعه افزایش ریسک آنومالی‌های کاهش اندام، آنومالی‌ مادرزادی انسدادی مجاری ادراری و ناهنجاری‌های متعدد مادرزادی مشاهده شده است.⁶ افزایش سقط خودبه‌خود، مرگ داخل رحمی جنین و تأخیر رشد وزنی و قدی دوران کودکی هم‌گزارش شده است^8و7 که نیاز به تحقیقات بیش‌تری دارد.

اگرچه هنوز نیاز به تحقیقات بیش‌تری است اما در مطالعات فراوانی که انجام شده پیامدهای نامطلوب بارداری حتی در افرادی که بیماری فعال و شعله‌ور نداشته‌اند افزایش یافته بود که شامل، دفع جنین، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد می‌باشد.^11-9

آیا بارداری اثری بر بیماری التهابی روده دارد؟

مطالعات نشان داده است که 10-3 سال پس از حاملگی کاهش عود بیماری و انسداد روده مشاهده شده است که علت آن ممکن است مشابه بیماری آرتریت روماتویید اثر محافظتی کاهش گیرنده‌ای ایمنی باشد.^13و12

سیر بیماری‌های التهابی روده پس از زایمان چگونه است؟

استفاده مجدد از سیگار تغییرات فیزیکی و بالانس هورمونی پس از زایمان ممکن است علتی برای عود بیماری در روده پس از زایمان باشد. یکی از علل مهم دیگر عود بیماری در این دوره عدم استفاده دارو به دلیل ترس از تأثیر دارو در شیردهی می‌باشد. اگر بیماری کنترل شده باشد و بیمار داروهایش را مرتب استفاده کند عود بیماری از جمعیت عمومی بیش‌تر نمی‌باشد.

آیا شیردهی اثری روی عود بیماری دارد؟

عود بیماری‌های اتوایمیون در دوران شیردهی ممکن است به دلیل افزایش پرولاکتین و اثر آن بر TNF باشد.^15و14 ولی در مطالعه‌ای که در کانادا صورت گرفته است مشاهده شده که شیردهی اثر محافظتی بر عود داشته و بیمارانی که شیردهی نداشته‌اند عود بیش‌تری داشته‌اند ولی بایستی این تفسیر با احتیاط انجام شود چرا که ممکن است در این بیماران عود بیماری مانعی برای شیردهی بوده و احتمالا گروهی که شیردهی داشته‌اند بیماری آن‌ها در حالت فعال نبوده است. در حالی‌که یک متاآنالیز اثر محافظتی شیردهی بر پیشرفت IBD مشاهده شده است¹⁶ هنوز اثر واقعی انتقال بیماری از طریق شیردهی به نوزاد مشخص نیست. صرف‌نظر از مصرف دارو محافظت ایمونولوژیک نوزادی که از شیر مادر مبتلا به IBD تغذیه می‌کند از جمعیت عادی کم‌تر است که علت آن تغییرات ایمونولوژیک مادر می‌باشد.

حاملگی و جراحی

بیمار به ندرت در حاملگی، احتیاج به جراحی پیدا می‌کند. در حاملگی نیز در ابتدا درمان‌های حمایتی و نگه‌دارنده ارجح است و اندیکاسیون‌های جراحی اورژانس شامل: بیماری مقاوم به درمان طبی و شرایط تهدید کننده حیات مثل مگاکولون توکسیک، انسداد روده و یا خون‌ریزی گوارشی شدید می‌باشد.

روش زایمان ارجح در بیمار IBD چیست؟

آمار سزارین در این بیماران بیش‌تر از جمعیت عادی و حدود 44% گزارش شده است. که دلیل آن‌هم تمایل بیش‌تر بیمار است تا اندیکاسیون واقعی مامایی.¹⁷ در متاآنالیزی تفاوت میزان سزارین و زایمان طبیعی در بیماران مبتلا به کرون معنی‌دار بود اما در کولیت اولسرو با جمعیت عادی تفاوتی نداشت.¹⁸

اکنون جهت بیماری‌های فعال پری‌آنال در زمان زایمان یا پاچ ایلئوآنال سزارین توصیه می‌شود. در سایر موارد اندیکاسیون مامایی تعیین کننده روش زایمان است.

دارو درمانی در حاملگی و شیردهی چه اثری بر جنین و نوزاد دارد؟

اغلب اوقات ادامه دارو درمانی در بارداری سبب نگرانی بیمار و در نتیجه سبب عدم تداوم استفاده دارو می‌شود. ارتباط خوب بین بیمار، متخصص مامایی، گوارش و اطفال برای سلامتی مادر و جنین مفید است. اغلب داروهای استفاده شده در درمان IBD بی‌خطر هستند به جز متوتروکسات که کنترااندیکاسیون مطلق در بارداری دارد.

آمینوسالیسیلات‌ها

استفاده از سولفاسالازین در حاملگی کم‌خطر است و در گروه B طبقه‌بندی می‌شود. سایر داروهای این گروه جز گروه B است به جز olsalazine که در گروه C طبقه‌بندی می‌شود. به دلیل اثرات آنتی‌‌فولات این گروه، حداقل mgr2 اسیدفولیک در طول حاملگی توصیه‌ می‌شود. به جز اسهال گهگاهی خفیف در بعضی از نوزادان اثر مضر دیگری مشاهده نشده است.

آنتی‌بیوتیک‌ها

مترونیدازول درگروه B طبقه‌بندی می‌شود. در مطالعات محدودی افزایش مختصر شکاف لب گزارش شده است.¹⁹ ولی خطر کلی تراتوژنیک کمی دارد و در متا آنالیزهای متعددی ارتباطی با نقایص موقع تولد نداشته است.^21و20 آکادمی اطفال امریکا به دلیل ترشح مترونیدازول از شیر در صورت استفاده، تک دوز دارو در شیردهی، قطع شیردهی را به مدت 24-12 ساعت توصیه کرده است و بایستی استفاده طولانی از آن به دلیل پتانسیل خطراتی که در شیردهی دارد اجتناب شود.

کینولون‌ها

شامل سیپروفلوکسازین، افلوکساسین و نورفلوکسازین در گروه C طبقه‌بندی شده است به دلیل تمایل شدید دارو به استخوان و مفاصل از تجویز آن به کودکان و خانم‌های باردار بهتر است اجتناب شود اما مطالعات متعدد نتوانسته است آنومالی‌ خاصی را نشان دهد^23و22 و باید منافع مصرف آن در مقابل مضرات آن سنجیده شود. اگر به درمان طولانی احتیاج داشتیم باید از داروهای بی‌ضررتر استفاده شود و به طور کلی از مصرف آن در حاملگی اجتناب ‌شود اما دوره‌های کوتاه درمان برای عفونت پاچ روده (Pouchitis) را می‌توان استفاده نمود. در شیردهی اطلاعات محدودی وجود دارد اما از کنیولون‌ها در صورت ضرورت می‌شود استفاده شود.

آموکسی‌سیلین/ اسیدکلاولانیک

در دوره شیردهی و بارداری کاملا بی‌خطر است و جزء گروه B است. آلترناتیو مناسبی برای درمان التهاب پاوچ می‌باشد.

کورتیکواسترویید

جزء گروه C است.

در سه ماهه اول بایستی از کورتیکواستروییدها با احتیاط استفاده نمود زیرا ممکن است ریسک شکاف‌های دهانی را مختصری افزایش دهد. ولی ریسک ناهنجاری‌های ماژور بسیار کم است. پارگی زودرس کیسه آب و بی‌کفایتی آدرنال نوزاد در موارد پیوند عضو و استفاده از کورتون در طی حاملگی مشاهده شـده اسـت.²⁴ عـلاوه بـر آن احتمـال افزایـش ریسک دیابت

حاملگی نیز می‌باشد.

متوتروکسات

در گروه x طبقه‌بندی می‌شود. در بارداری منع مصرف دارد. آنومالی‌های متعدد جنینی در صورتی که در مرحله ارگانوژنز استفاده شود به دنبال دارد (8-6 هفته) که از عقب‌ماندگی ذهنی تا ناهنجاری‌های متعددی از قبیل میکروگنشیا، IUGR و در سه ماهه دوم و سوم باعث مورتالیتی و توکسیسیتی جنینی می‌شود. به دلیل تجمع آن در بافت‌ها تا شش ماه پس از قطع آن نباید فرد حامله شود. در شیردهی نیز به دلیل ترشح از شیر و تجمع در بافت نوزاد منع مصرف دارد.

آزاتیوپورین- مرکاپتوپورین

جزء گروه D هستند. در مورد این داروها بیش‌ترین اختلاف‌نظر در حاملگی در بیماران آرتریت روماتویید، IBD و پیوند عضو است. چرا که در جنین‌های نمونه‌های حیوانی آنومالی‌های متعددی ایجاد نموده ولی در انسان‌ها آنومالی واضحی مشاهده نشده است. در برخی مطالعات افزایش ریسک زایمان زودرس، نقص سپتوم بین دهلیزی یا بطنی جنینی، سقط، گزارش شده است. استفاده از این داروها در شیردهی منعی ندارد بهترین زمان تغذیه نوزاد از پستان مادر چهار ساعت پس از خوردن دارو است. اگرچه این داروها از شیر ترشح می‌شود، تجمع قابل توجهی در نوزاد ندارد.

سیکلوسپورین

سیکلوسپورین جزء گروه C می‌باشد و در حاملگی کم‌خطر است. در مطالعات متعدد اثر تراتوژنی بالایی نداشته است.²⁵

اما سیکلوسپورین در شیردهی به دلیل ترشح زیاد آن در شیر و ریسک سرکوب سیستم ایمنی و نوتروپنی منع مصرف دارد.

تاکرولیموس

در گروه C است. اطلاعات محدودی در مورد بی‌خطری آن در بارداری وجود دارد اما در شیردهی منع مصرف دارد.

مکمل‌های روغن ماهی

امگا 3: مطالعات استفاده از روغن ماهی را در بیماران مبتلا به IBD که در معرض خطر سقط و زایمان زودرس هستند، جهت پیشگیری از این عوارض مفید دانسته‌اند. ممکن است روغن ماهی در پیشگیری از سقط بیماران مبتلا به سندروم‌های آنتی‌فسفولیپید مفید باشد.²⁶ در یک مطالعه روغن ماهی تأثیری روی روش زایمان یا رشد جنین نداشته است ولی سبب افزایش طول مدت بارداری شده است.²⁷

تست‌های تشخیصی در بارداری چه تغییراتی دارند؟

بیماران باید تست‌های قبل از بارداری را در بارداری نیز ادامه دهند که برخی از آن‌ها شامل تست مدفوع جهت تشخیص عفونت و تست‌هایی جهت ارزیابی التهاب است افزایش حجم خون، سلول‌های قرمز و سفید و پلاکت خون نیز به طور متغیر اتفاق می‌افتد ولی پلاکت در محدوده نرمال باقی می‌ماند. تست‌های کبدی به خصوص آلکالن فسفاتاز افزایش می‌یابد. CRP نیز در چهار هفته اول بارداری افزایش پیدا می‌کند.

آیا می‌شود تصویربرداری برای بیماران مبتلا به IBD در حاملگی انجام داد؟

بهتر است در حاملگی از مطالعات رادیولوژیک جهت به حداقل رساندن اشعه به جنین اجتناب شود مگر در موارد تهدید کننده حیات مثل مگاکولون توکسیک، آپاندیسیت، انسداد روده. حداکثر خطر رادیاسیون در 30-20 هفتگی جنینی است که آستانه آن 15/0 گری می‌باشد. از گادولینیوم در سه ماهه اول بایستی اجتناب شود و در حیوانات نیز تراتوژن است. MRI جایگزینی مناسبی در حاملگی است ماده حاجب ید دار نیز به دلیل احتمال هیپوتیروییدی جنینی باید اجتناب شود البته در حیوانات تراتوژن نبوده است.

جایگاه آندوسکوپی در بیماران IBD در حاملگی چیست؟

معمولا در ارزیابی بیماران فعال اندیکاسیونی ندارد. اما در تشخیص موارد جدید، عود بیماری دیستال روده یا خون‌ریزی رکتال شدید ممکن است ضرورت پیدا کند. پروسیجری که کم‌ترین خطر را دارد سیگموییدوسکوپی قابل انعطاف بدون ماده خواب‌آور مخدر می‌باشد. در صورت نیاز به مخدر مپریدین گروه B می‌باشد و به فنتانیل که گروه C است ارجحیت دارد. میدازولام جزء گروه D است و باید از مصرف آن اجتناب شود. کوتر بای پولار از منوپولار خطر کم‌تری دارد. وضعیت بیمار نیز در طول عمل باید خوابیده به پهلوی چپ باشد

تعیین جنسیت وجدول تعیین جنسیت

          جعفری 
            بازدید : 0
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

تعیین جنسیت وجدول تعیین جنسیت

قبل از هر چیز میتونم بگم که یکی از دغدغه های خیلی از خانواده ها داشتن جنس خاصی از نوزاده .اگه شما از همون دسته هستید میتونید با پیگیری دستورات زیر به خواسته خودتون برسید . پس برای شروع فصل اولمون رو به تعیین جنسیت نوزاد اختصاص میدیم .

فصل اول : تعیین جنسیت

اولین نکته ای که در مورد این مبحث باید متذکر بشم اینه که برخلاف تصور قدیمیها که میگفتند اگه دو ماه اول بارداری مادر از خوراکیهای گرم استفاده کنه بچه پسر و اگه از خوراکیهای سرد استفاده کنه بچه دختر میشه امروز کاملا مشخص شده که این بحث پایه علمی نداره چون از همون بدو پیدایش نطفه اگه کروموزومهای x باهم ترکیب بشن بچه دختر و اگه کروموزومهای x و y با هم ترکیب بشن بچه پسر میشه . پس ما قبل از بارداری باید با یکسری دستوراتی که من در زیر میارم تا 98% میتونیم جنسیت بچه رو تعیین کنیم ولی اگه باردار باشید دیگه نمیشه کاری کرد .

نکاتی که باید در ابتدا توسط آقایان رعایت شود :

1- برخلاف تصور قدیمیها جنسیت بچه تنها توسط زن تعیین نمیشه بلکه هم مرد و هم زن در این مورد نقش دارن . بعضی زنها رحمهای گرم و مکنده ای دارن که باعث میشه کروموزومهای y خودشون رو زودتر برسونن و بچه پسر میشه و بعضی برعکس . ولی نکته مهم در اینجا نطفه مرد است . اگر نطفه سالم و قوی باشه بچه پسر و اگه ضعیف باشه بچه حتما دختر میشه .همچنین تعداد اسپرم هم در جنسیت جنین نقش مهمی داره یعنی اگه تعداد اسپرم از 20میلی در سی سی کمتر باشه فرزندتون به احتمال زیاد دختر میشه . پس اگر مثلا داشتن پسر براتون خیلی مهمه میتونید یک ازمایش اسپرم انجام بدید تا ببینید وضعیت به چه صورتیه . در موسساتی مثل رویان با هزینه ناچیزی این ازمایش رو انجام میدن . نگران نباشید از اینکه ازمایش بدید و ببینید که نطفه ضعیفی دارید . این نشون دهنده ضعف شما نیست درصد بسیار بالایی از آقایون این مشکل رو دارند که علتهای مختلفی داره و مثلا کمبود ویتامین ث یا اسید فولیک میتونه این مشکل رو ایجاد کنه .

2- نطفه های خیلی ضعیف که ممکنه در اثر بعضی از بیماریها مثل واریکوسل ایجاد بشه ( توضیح آن از مبحث ما خارجه ) ممکنه در وهله اول باعث بارداری بشن ولی بچه سقط میشه پس اگر سقطهای مکرر دارید یکی از دلایلش میتونه همین باشه

3- نطفه آقایون سه ماه طول میکشه که کامل بشه . برای همین برای تقویت نطفه، اقایون باید از سه ماه قبل از بارداری همسرشون اقدام کنن

4-یکی از مسائل مهمی که نطفه رو ضعیف میکنه سیگاره پس اگر طالب نوزاد پسر هستید سعی کنید حتی الامکان برای سه ماه سیگار نکشید یا مصرفش رو کم کنید چون سیگار ویتامین ث بدن رو از بین میبره و این ویتامین در امر ساخت و تکمیل نطفه نقش مهمی داره .

5-آقایون از سه ماه قبل روزی یک عدد ویتامین ث و یک عدد اسید فولیک بخورید که هر دو ویتامین بوده و مطمئن باشید که برای بدنتون بسیار مفیده و نطفه رو تقویت میکنه . این مورد رو حتما حتما انجام بدید .

6- اگر بیضه ها تحت فشار یا گرما قرار بگیرند در مکانیسم اسپرمها اختلال بوجود میاد پس در طول این سه ماه از پوشیدن لباس زیرهای تنگ و شلوارهای چسبان و گرفتن دوش آب داغ خودداری کنید .در طول روز اگر میتوانید کیسه یخ روی بیضه ها قرار دهید .

8- نیم ساعت قبل از لقاح هم یک کیسه یخ به مدت 10تا15دقیقه قرار دهید .

٩- اقایان برای داشتن نطفه سالم به خصوص برای پسردار شدن باید از سه ماه قبل از بارداری از مصرف غذاهای کنسرو شده و مانده و سوسیس و کالباس و پرنمک و همچنین مصرف سیگار و الکل و ابجو خودداری کنند .

10-اقایان سیب، آب دریا، آجیل جات مثل پسته، بادام زمینی، بادام هندی و چای دارچین و هل و گوشت قرمز و معجون (گردو آسیاب شده، پسته، کنجد، بادام) را به شیرموز اضافه کرده و بخورید.

11-اقایان زنجبیل و قارچ و کاهو و هرروز یک لیوان عرق کاسنی و کنگر و کشمش و مویز ( زیاد ) بخورید ولی دلستر اصلا نخورید

12- از افسردگی و فشار عصبی و هوای الوده هم زن و هم مرد به خصوص حین مقاربت دوری کنید و در اتاق خنک نزدیکی داشته باشید

13-خانمها در زمان پریود روزی 2 عدد خرما صبح ها بخورید

14-از شب اول پریودی تا 5 پریودی، 30 گرم تخم هویج را اول با آب سرد خوب بشورید(سمی است) بعد 20 دقیقه با آب تازه جوشیده بگذارید دم بکشد، بعد با نبات بخورید

15-اقایان ماه اخر زیاد ورزش نکنند ولی خانمها از دو ماه قبل ورزش دراز نشست حداقل 15 دقیقه انجام بدهند

16-خانمها هر روز 3 عدد فلفل سیاه نکوبیده را با اب قورت بدهند

17-

نکاتی که باید توسط مادر مورد توجه قرار بگیرد

1- املاح خون مادر هم در تعیین جنسیت نقش دارند اگر میزان سدیم و پتاسیم بالا و میزان کلسیم و منیزیم خون پایین باشد بچه پسر و برعکس آن بچه دختر میشه .

2- محیط اسیدی یا قلیایی واژن هم نقش تعیین کننده ای دارد . محیط اسیدی دشمن کروموزوم y بوده و ان را از بین میبره پس برای پسر شدن نوزاد محیط باید قلیایی و برای دختر شدن محیط باید اسیدی باشد .

3- زمان نزدیکی اگر 2-3 روز قبل از تخمک گذاری باشه بچه دختر و اگر کمی قبل یا کمی بعد ( حوالی تخمک گذاری ) باشه بچه پسر میشه .

4-به ارگاسم رسیدن زن محیط رو قلیایی و احتمال پسر شدن رو افزایش میده .

5- وجود عفونت هم در جنس جنین اثر گذاشته و ممکنه باعث زایمان زودرس و یا حتی سقط جنین بشه

6- استرس و اضطراب و افسردگی شانس پسردار شدن را به شدت کاهش میده

7-نزدیکی در هوای گزم و آلوده هم احتمال پسردار شدن را کم میکنه

8-از سه ماه قبل از بارداری مصرف قرص را قطع کرده و از کاندوم یا روشهای طبیعی جهت جلوگیری استفاده کنید

9-خانمها در زمان پریود روزی 2 عدد خرما صبح ها بخورید

10-از شب اول پریودی تا 5 پریودی، 30 گرم تخم هویج را اول با آب سرد خوب بشورید(سمی است) بعد 20 دقیقه با آب تازه جوشیده بگذارید دم بکشد، بعد با نبات بخورید

11-خانمها هر روز 3 عدد فلفل سیاه نکوبیده را با اب قورت بدهند

12-چند ساعت قبل از نزدیکی آناناس، توت فرنگی، انجیر و بادمجان بخورید. (قلیایی کردن خون)

13-زن در نزدیکی به حالت سجده باشد.بعد از نزدیکی بالش زیر کمر گذاشته و پاها رو به بالا (تکیه به دیوار) و بعد هم روی پهلوی راست بخوابید.
تا 2 ساعت بلند نشوید و حمام نروید.

14-زمان نزدیکی و وقوع حاملگی نقش خیلی خیلی مهمی در جنسیت فرزند داره . اگر شما تمام نکات رو رعایت کنید ولی به زمان توجه نداشته باشید شانس خودتون رو بسیار کم می کنید . در زیر یک جدول که من از مجله تایمز برداشتم رو برای شما میذارم و بعد توضیح اونو به شما میگم . در مجله تایمز نوشته بود که این جدول چینی است و درصد خطای اون تنها 2% است و 98% درسته البته اگه شما هم اونو با دوروبریهاتون تست کنید میبینید که درصد بسیار بالایی درسته . خوب پس اول به نکته های زیر توجه کنید تا جدول رو براتون بذارم .

برای داشتن نوزاد دختر

1-خانم ها از غذاهایی با کلسیم و منیزیم بالا استفاده کنند( مثل لبنیات فراوان - گردو و حذف نمک و ... ) .این کار رو باید دو تا سه ماه قبل از بارداری شروع کنید چون دیرتر فایده ای نداره ( در قسمت لیست غذاهای قبل از بارداری توضیح دادم )

2- سعی کنید 3-2 روز قبل از تخمک گذاری نزدیکی داشته باشید و به ارگاسم نرسید چون در این حالت به علت قلیایی شدن و انقباضات ایجاد شده کروموزومهای Y زودتر خودشون رو به تخمک میرسونن .دخول نباید عمیق باشه .

3-قبل از نزدیکی با محلول رقیق شده سرکه ( سرکه و آب) برای شستشوی خود استفاده کنید تا محیط اسیدی شود .

4-خانمها چه در مورد فرزند دختر چه پسر از 2ماه قبل باید مصرف اسید فولیک رو شروع کنند .

برای داشتن نوزاد پسر

1- آقایان از سه ماه قبل باید روزانه یک قرص اسید فولیک و یک قرص ویتامین ث مصرف کنند و همانطور که گفتم باید از پوشیدن لباس زیر و شلوار تنگ - نشستن طولانی روی صندلی - گرفتن دوش آب داغ خودداری کنید .

2- آقایان از مصرف غذاهای کنسرو شده خودداری کنند .

3- خانمها از دو ماه قبل غذاهایی مانند موز - کاهو - توت فرنگی - خرما - هل - زعفران - دانه های روغنی - کره - گوشت قرمز - سیب و برنج و غذاهای نمکی را استفاده کنید .( در قسمت مواد غذایی کامل توضیح دادم )

4- خانمها لبنیات را برای این مدت از رژیم غذایی خود حذف کنند .

5-لقاح باید در حوالی تخمک گذاری صورت بگیرد . ( ترجیحا روز تخمک گذاری )

6- قبل از لقاح آقایان کیسه یخ روی بیضه ها قرار داده و خانمها از شستشو با محلول جوش شیرین رقیق شده با آب استفاده کنند .

7-دخول باید عمیق بوده و خانم به ارگاسم برسد .

8- محیط نباید گرم و با هوای الوده باشد .

9- از استرس و اضطراب دوری کنید.

جدول تعیین زمان لقاح بر اساس سن مادر

سن مادر در زمان لقاح به میلادی

زمان لقاح

11دی تا11بهمن

12بهمن تا10اسفند

11اسفند تا 11فروردین

12فروردین تا10اردیبهشت

11اردیبهشت تا9خرداد

10خرداد تا 9 تیر

10تیر تا 9مرداد

10مرداد تا 9شهریور

10شهریور تا 8مهر

9مهر تا 9ابان

10ابان تا 9اذر

10اذر تا 10دی

در این جدول حرف ( o) نشان دهنده دختر و حرف ( x) نشان دهنده پسر است .

روش استفاده :

شما با توجه به سن مادر در زمانی که تصمیم به بارداری میگیرید میتوانید زمان لقاح خود را تنظیم کنید .

بطور مثال اگر مادری 25 ساله تصمیم بگیرد تا نوزاد دختر داشته باشد در تاریخهای 11 دی تا 11 بهمن و 12 فروردین تا 9 خرداد و 10 تیر تا 9 مرداد اگر نزدیکی داشته باشد و باردار شود نوزاد او دختر میشود . در خارج از این تاریخها اگر حامله شود نوزاد پسر است

سونوگرافی پستان

          جعفری 
            بازدید : 1
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

سونوگرافی پستان

سونوگرافی از امواج صوتی که توسط انسان‌ها غیرقابل شنیدن هستند، برای مشاهده و تصویربرداری از پستان‌ها استفاده می‌کند. در سونوگرافی از اشعه X و یا هیچ اشعه یونیزان دارای عوارضی استفاده نمی‌شود.دستگاه‌های سونوگرافی دارای کامپیوتر، مانیتور و پروب مخصوص هستند. این دستگاه‌ها روز به روز در حال پیشرفت می‌باشند و خوشبختانه در کشور ما هم اغلب مراکز مجهز به دستگاه‌های روز دنیا هستند. سونوگرافی پستان تنها باید توسط متخصصین این امر و افراد آموزش دیده انجام شود که در کشور ما پزشکان متخصص رادیولوژیست دوره‌های لازم را گذرانده‌اند و واجد شرایط لازم هستند.

سرطان پستان
همانطور که می‌دانید سرطان پستان یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها می‌باشد که آمار آن در سرتاسر دنیا تکان دهنده است و در حال حاضر موسسات و مراکز علمی متعددی روی علل، تشخیص و درمان آن تحقیق می‌کنند. واضح است که تشخیص زودرس سرطان پستان چقدر در تعیین نوع و موثر بودن درمان سرطان پستان حیاتی است. سونوگرافی در این زمینه نقش مهمی را ایفا می‌کند. نکته مهم و قابل ذکر این است که سونوگرافی به هیچ وجه جای ماموگرافی را نمی‌گیرد و تنها مکمل برای ماموگرافی می‌باشد. تنها روشی که ارزش غربالگری آن جهت کاهش مرگ ناشی از سرطان پستان به اثبات رسیده است، ماموگرافی است و سونوگرافی جهت کامل کردن ماموگرافی استفاده می‌شود. البته در خانم‌های سن پایین و خانم‌های حامله که ماموگرافی برای آنها انجام نمی‌شود، تنها معاینات بالینی و سونوگرافی جهت کنترل‌های دوره‌ای قابل انجام هستند. سونوگرافی در مواقعی که جراح در معاینه به ناحیه مشکوکی برمی‌خورد هم بسیار کمک کننده است.

قبل از سونوگرافی چه باید کرد؟
برای انجام سونوگرافی، بهتر است قبل از مراجعه به مرکز سونوگرافی دوش بگیرید، از لوسیون و مواد خوشبو کننده و انواع دئودرانت‌ها استفاده نکنید و لباس راحت بپوشید. حین کار شما را روی تخت با روکش یکبار مصرف خواهند خواباند و روی پستان‌ها ژل مخصوص می‌ریزند، سپس با پروب روی پستان بدون فشار در همه جهات می‌کشند و تصویر قسمت‌های مختلف پستان‌ها را بررسی می‌کنند. شما در حین کار هیچ درد و ناراحتی احساس نخواهید کرد. اینکار به طور متوسط بین ۱۵ تا۳۰ دقیقه طول خواهد کشید.

فواید سونوگرافی:
۱- غیر تهاجمی بودن (نیاز به سوزن زدن و تزریق داروئی ندارد) ۲- تقریباً به راحتی در دسترس همه افراد هست. ۳- نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری ارزان‌تر است. ۴- از اشعه‌های یونیزان استفاده نمی‌کند و لذا ضرر و عوارض خاصی برای آن شناخته نشده است. ۵- تکمیل نتایج ماموگرافی در خانم‌های با سن نسبتاً بالاتر. ۶- کمک به خانم‌های کم سن و یا خانم‌های حامله که قادر به انجام ماموگرافی نیستند. ۷- سونوگرافی در آقایانی که دچار مشکلات پستان می‌شوند نیز قابل انجام است.

محدودیت‌های سونوگرافی
۱- بعضی سرطان‌ها ممکن است در سونوگرافی قابل مشاهده نباشند که در این موارد ماموگرافی و MRI پستان‌ها کمک کننده هستند. ۲- اولین علامت بعضی سرطان‌ها رسوب انواع خاص میکروکلسیفیکاسیون است که در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند و فقط در ماموگرافی دیده می‌شوند. ۳- سونوگرافی و دقت نتیجه حاصله بستگی به شخص انجام دهنده و میزان تبحر و حوصله او هم دارد. ۴- دقت سونوگرافی کاملاً تحت تاثیر کیفیت دستگاه سونوگرافی هم قرار دارد. نکته مهمی که مایلم در آخر به خانم‌های عزیز توصیه کنم این است که نتایج سونوگرافی و همینطور ماموگرافی‌های خود را همیشه حفظ کنند، چون مقایسه آن‌ها در سال‌های آینده بسیار مفید و کمک کننده است.

عفونتها تناسلی زنان

          جعفری 
            بازدید : 0
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

عفونتها تناسلی زنان

شایع ترین علت مراجعه زنان به متخصص بیماری های زنان، عفونت های ناحیه واژن و با شیوع کمتر رحم و لوله هاست. این بیماران اغلب به دلیل علائم همراه و گاه تکرار این علائم یا طولانی شدن علائم مراجعه می کنند. اما قبل از شرح علائم باید راجع به حالات طبیعی واژن توضیح داد.

در حالت عادی واژن دارای ترشحاتی است که این ترشحات در زمان میانه سیکل یا چهاردهمین روز پس از شروع پریود به حداکثر میزان خود می رسد.

این ترشحات که پس از پایان پریود و پاک شدن شروع می شود، در ابتدا شفاف بوده و بتدریج غلیظ تر شده، رنگ آن سفید مایل به زرد می شود و در میانه سیکل به حداکثر میزان خود می رسد.

پس برخی مواقع وجود این ترشحات طبیعی بوده و نیاز به درمان ندارد.عامل عفونت های واژن باکتری ها و عوامل بیماری زای متعددی هستند و گاه چند عامل بیماری زا با هم موجب عفونت می شوند و با معاینه و با توجه به علائم و همین طور با کمک آزمایشگاه علت آن معلوم و درمان انجام می شود.

در برخی موارد به دلیل تغییرات محیط واژن باکتری در این محیط ماندگار شده و به رغم درمان مناسب مجددا بیماری عود می کند اما ترشحاتی که علامت اولیه و اصلی عفونت های واژن است به اشکال مختلفی می توانند باشند: از ترشحات اندک تا فراوان، از ترشحات کم بو تا بسیار بد بو با رنگ های مختلف بخصوص خاکستری یا زرد مایل به سبز، همراه با خارش یا سوزش یا خونریزی حین نزدیکی یا خونریزی حین معاینه، یا وجود ترشحات پنیری شکل همراه با خارش یا سوزش حین نزدیکی یا سوزش حین ادرار کردن.

علائمی که ذکر شد شایع ترین علائم در انواع عفونت های واژن است که در صورت وجود این علائم باید به پزشک جهت معاینه مراجعه شود. نباید هرگز بدون معاینه و نظر پزشک دارو مصرف کرد چون در بسیاری از موارد چند عفونت با هم اتفاق می افتد و درمان یکی به تنهایی کافی نیست و در مواردی هم علائم یک عفونت شبیه دیگری است.

به علاوه در برخی از موارد باید همسر بیمار هم درمان شود چون عامل عفونت به مرد منتقل شده و هر چند ممکن است در مردان بیماری علامت داری ایجاد نشود، اما قابلیت انتقال مجدد به زن وجود داشته و موجب عود مجدد می شود.

بعضی عفونت ها مثل عفونت قارچی آنقدر شایع هستند که ۷۵ درصد بانوان در طول زندگی حداقل یک بار آن را تجربه می کنند و برخی هر سال چند بار دچار این مشکل می شوند.

علامت این بیماری خارش و ترشحات پنیری است. این بیماری به خصوص در زنان باردار، افراد دیابتی و کسانی که ضعف سیستم ایمنی بدن دارند یا به طور مرتب داروهای کورتون دار مصرف می کنند، دیده می شود.

درمان آن ساده است اما برخی اوقات مزمن می شود که در این صورت درمان آن مشکل خواهد بود. عفونت های دیگر واژن به دو دلیل مهم هستند یکی این که احتمال انتقال به همسر و عود مجدد وجود دارد.

دلیل دیگر این که انواعی از این عفونت ها که در رحم و لوله ها اتفاق می افتد، در صورت عدم درمان منجر به چسبندگی لوله ها و در نهایت نازایی می شود.

پس حتما در صورت داشتن علایم به پزشک یا ماما مراجعه کرده وبعد از معاینه وبا نظر پزشک یا ماما دارو مصرف کرده واز خود درمانی اجتناب کنید

نکات لازم در مورد بهداشت ناحیه تناسلی

          جعفری 
            بازدید : 2
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

نکات لازم در مورد بهداشت ناحیه تناسلی

یکی از بخش‌های مهم بدن در حفظ سلامت و بهداشت انسان، بهداشت دستگاه تناسلی زنان است. از آنجا که سه دستگاه تناسلی، ادراری و گوارشی در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بهداشت آنها وابسته به یکدیگر خواهد بود و عفونت هریک ازاین دستگاهها مشکلاتی را برای بیمار ایجاد می‌نماید. لذا نیازبه توجهات خاص از نظر بهداشتی در مقایسه با دیگر قسمتهای بدن دارد تا فرد از سلامت و بهداشت کامل برخوردار باشد.

متاسفانه، از آنجایی که صحبت در مورد واژن و دستگاه تناسلی برای زنان یک شرم و حیا محسوب می‌گردد، بهداشت این ناحیه در بسیاری از موارد نادیده انگاشته می‌شود و بیمار به پزشک مراجعه نمی‌کند.

در اینجا می‌خواهیم اشاره‌ای به چگونگی مراقبت از واژن داشته باشیم و با ذکر نکات کلیدی شما عزیزان را در حفظ سلامت خود تا آنجا که امکان دارد راهنمایی نمائیم .

1- حفظ سلامت و بهداشت: اگر سلامت کلی خود را رعایت کنید، آنگاه واژن شما هم از نظر بهداشتی و سلامت مناسب خواهد بود. برای این منظور بهتر است مصرف شکر و شیرینی‌جات را محدود نمائید و به مقدار بیشتر ماست مصرف نمائید. چرا ماست؟ این یک واقعیت ساده است. باکتری‌های داخل واژن از نوع خاصی هستند که تنها در برخی از مواد غذایی وجود دارد که شما می توانید آنها را در سوپرمارکتها پیدا کنید. در ماست چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ ماست حاوی باکتری خوبی به نام لاکتوباسیلوس است . شکر باعث می‌شود که این نوع از باکتری مخصوص که در ماست است از بین برود. لذا توصیه می‌شود که مصرف شکر خود را کم کنید و ماست را زیاد و ترجیحاً مواد فاقد شکر مصرف نمائید. امروزه فراورده‌های دارویی جدید به بازار آمده است که حاوی مقادیر زیاد و حتی تا 100000باکتری می‌باشد که با قرار دادن داخل واژن می تواند شرایط مطلوبی را برای پیشگیری از عفونتها حتی برای خانمها فراهم آورد.

2- خود را تمیز نگه دارید:اغلب عفونتها زمانی رخ می‌دهد که تعریق یا چربی‌هایی حاصل از غدد و سلولهای بدن در ناحیه تناسلی هیچ فایده ای برای بدن ندارند، جز احتمال حساسیت و عفونت. بنابراین مرتب حمام کرده و دوش بگیرید و همیشه آنها را تمیز نگه دارید. سعی کنید از دوشهای واژینال استفاده نکیند زیرا هر چند آنها باکتری های بد را از بین می برند ولی همراه خود حجم وسیعی از باکتریهای مفید را نیز با خود از بین می‌برند. متاسفانه باکتری‌های بد خود را مرتب می‌سازند و تکثیر پیدا می‌کنند و وضعیت بیمار بدتر خواهد شد. دوش واژینال هم ممکن است باعث التهاب (واژینیت) شود. استفاده از مقدار کمی دستمال شستشو با کمی صابون غیرمعطر، ملایم و آب بهترین اثر را خواهد گذاشت. معمولاً نیازی به شستشوی داخل واژن نمی‌باشد زیرا واژن خودش بطور دائم ترشحات خود را خارج می‌کند. بنابراین بگذارید واژن عملکرد خودش را انجام دهد و شما در آن مداخله نکنید.

3- استفاده از کاندوم : کاندوم علاوه بر اینکه شما را از بروز بیماریها محفوظ می دارد واژن شما را هم تمیز نگه می دارد.مقاربت بدون کاندوم مشکلات متعددی از جمله بیماری‌های مقاربتی را بدنبال داشته و شانس حاملگی شما را بالا خواهد برد.

4- رفتارهای جنسی پرخطر: از رفتارهای جنسی پرخطرو غیرتناسلی پرهیز نمائید.در این موارد به منظور حفاظت از دهان و حنجره و به منظور پیشگیری از بیماریهای ویروسی و حتی سرطان ناشی از ویروس‌های زگیل تناسلی بهتراست از کاندوم استفاده شود.

5- لباس خانمها : همیشه از لباسهای نازک نخی 100% استفاده نمائید، زیرا با این‌کار احتمال گردش هوا در ناحیه وجود داشته و از رشد میکروب‌های بی‌هوازی جلوگیری می‌شود. به علاوه باعث می شود تا بهداشت واژن و پوست ناحیه تناسلی بهتر و سالم‌تر باشد. از پوشیدن لباسهای نایلونی، استات، فیبرهای مصنوعی پرهیز نمائید. همچنین از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز نمائید. لباس زیر خود را با دقت بشوئید و از مواد سفید کننده و وایتکس پرهیز نمائید.حتماً دوبار آنها را آبکشی نمائید که مواد شوینده در آن باقی نماند.

لباسهای جدید و نو خود را حتماً قبل از استفاده بشوئید، چون ممکن است در کارخانه به مواد شیمیایی آلوده شده باشد.

از پوشیدن لباسهای تنگ و گن لاغری تا حد ممکن پرهیز نمائید چون عبور هوا به پوست و مبادلات پوستی را دچار مشکل می‌کند.

6- وسایل بهداشتی : حتماً در هنگام استفاده از دستمال توالت ازنوع سفید استفاده نمائید. هر چند امروزه دستمال‌های فانتزی و زیبا در بازار موجود است.

در صورت نیاز به مواد بهداشتی بانوان و ژلهای شستشو از نوعی استفاده نمائید که برای بدن شما حساسیت‌زا نباشد .

7- خروج تامپون: سعی کنید تا حد ممکن از تامپون و وسایل داخل رحمی در هنگام عادات ماهیانه استفاده نکنید. در صورت استفاده هیچگاه تامپون را برای دراز مدت در داخل واژن نگذارید و قبل از 6 ساعت آن را خارج نمائید. در صورت باقیماندن تامپون داخل واژن یک بیماری بسیار شدید و خطرناک بنام سندرم شوک سمی ایجاد خواهد شد که ممکن است جان بیمار را تهدید نماید. اگر چه تعویض مکرر پدهای خارجی هم مناسب نمی‌باشد و می‌تواند باعث تحریک پوست واژن و ناحیه تناسلی شود؟ لذا توجه و دقت خاص به این ناحیه الزامی است.
8 -پرهیز از اسپری و صابون معطر: تا حد ممکن از صابونهای معطر پرهیز نمائید. این صابون‌ها موجبات التهاب را در دهانه رحم، واژن و ناحیه تناسلی ایجاد می‌کنند. در صورت ایجاد حساسیت مشکلات شدیدی را برای شما ایجاد خواهند کرد. صابون و کف شامپوهاو استفاده از وان و کف صابون نیز خشکی واژن را بدتر می‌کند.
9-مراقبت دوره‌ای توسط متخصص زنان:تنها پزشک است که می‌تواند با معاینه و مشاهده داخل واژن تشخصیص صحیح مشکلات شما را بدهد و براساس آن درمان مقتضی را انجام دهد . از خود- درمانی در این موارد پرهیز نمائید، زیرا ممکن است شرایط شما را بدتر نماید. در صورت مشکوک شدن به یک عارضه یا ترشح غیرطبیعی دراسرع وقت به پزشک خود مراجعه نمائید.

دستگاه تولید مثل زنان

          جعفری 
            بازدید : 0
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

دستگاه تولید مثل زنانه: دستگاهی در بدن زنان است که وظیفهٔ بنیادی‌اش تولید مثل است. همگی موجودات زنده توانایی تولید مثل دارند و همین موضوع عامل بقای نسل آنهاست. تنها دستگاهی از بدن که برای زندگی خود فرد الزامی نیست دستگاه تناسلی اوست. اگرچه برای بقای نسلاو لازم است.

دستگاه تناسلی زن از دو بخش خارجی و داخلی تشکیل شده‌است که ساختارهای داخلی دستگاه تناسلی زن (تخمدانها، لوله‌های حمل تخمک، رحم و مهبل) در یک سوم پایینی شکم قرار دارند

روند تولید مثل

تخمدانها، حاوی فولیکول‌هایی هستند که تخمک‌ها (سلول‌هایی که با اسپرم مرد ترکیب شده، نوزاد ایجاد می‌کنند) را در خود نگه می‌دارند. هر ماه یک تخمک بالغ شده، از تخمدان رها می‌شود؛

شیپور (فیمبریا) تخمک را به داخل لوله حمل تخمک هدایت می‌کند و از آنجا تخمک به طرف رحم رانده می‌شود.

مهبل که مسیری با جدار عضلانی است، ارتباط رحم را با خارج بدن برقرار می‌سازد. ساختارهای خارجی که مجموعاً فرج نام دارند، شامل کلیتوریس حساس و چین‌های پوستی به نام لب هستند که ورودی مهبل و پیشابراه را محافظت می‌کنند.

غدد بارتولن که مایعی را برای لیز کردن در حین مقاربت جنسی ترشح می‌کنند، درست در داخل ورودی مهبل قرار دارند.

تغییرات حاصل از بلوغ در دختران

بلوغ دوره‌ای است که در طی آن، مشخصات جنسی ایجاد و اعضای تناسلی بالغ می‌شوند. در دختران، بلوغ بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی شروع می‌شود و۳ تا ۴ سال طول می‌کشد. غده هیپوفیز شروع به ترشح هورمون‌هایی می‌کند که تخمدان‌ها را برای تولید هورمون‌های جنسی زنانه یعنی استروژن و پروژسترون، تحریک می‌کنند. این هورمون‌ها باعث ایجاد تغییرات فیزیکی از جمله بزرگی پستان‌ها و لگن‌ها و رشد موهای عانه و زیر بغل می‌شوند و به دنبال آن، تخمک گذاری و قاعدگی را تحریک می‌کنند.

چرخه قاعدگی

در طول چرخه قاعدگی، بدن زن برای بارداری احتمالی آماده می‌شود. این چرخه به وسیله ۴ هورمون تنظیم می‌شود. هورمون تحریک کننده فولیکول و هورمون لوتئینی که از غده هیپوفیز ترشح می‌شوند، باعث بلوغ یک تخمک در یک فولیکول و آزاد شدن آن می‌شود. تخمک و فولیکول آن، استروژن و پروژسترون ترشح می‌کنند که باعث ضخیم شدن مخاط رحم می‌شوند. اگر یک تخمک بارور شود، خود را وارد سطوح داخلی رحم می‌کند و اگر بارور نشود، در طول قاعدگی به همراه خون و سلول‌های حاصل از مخاط داخلی رحم، از بدن خارج می‌شود. این چرخه حدود ۲۸ روز طول می‌کشد ولی مدت زمان آن ممکن است از ماهی تا ماه دیگر و از زنی به زن دیگر فرق کند. یک چرخه قاعدگی کامل این تصویر تغییرات حاصل در آندومتر(مخاط رحم) و تخمـدان را در طی چرخـه قاعدگی نشـان می‌دهد. تخمک می‌تواند در زمان تخمک گذاری که از فولیکول آزاد می‌شود، به وسیله یک اسپرم بارور گردد.

یائسگی

یائسگی زمانی است که چرخه قاعدگی متوقف می‌شود این امر معمولاً بین۴۵ تا۵۵ سالگی رخ می‌دهد. تخمدان‌ها دیگر به هورمون تحریک کننده فولیکول پاسخ نمی‌دهند و هورمون‌های جنسی زنانه (استروژن و پروژسترون) کمتری تولید می‌کنند. در نتیجه، تخمک گذاری و قاعدگی خاتمه می‌یابد. به محض این که زنـی به مرحـله یائسگی برسد، دیـگر بارور محسوب نمی‌شود. درست در سال‌های قبل و بعد از یائسگی، تغییرات هورمونی باعث ایجاد علایمی چون نوسان خلق، گر گرفتگی، خشکی مهبل و عرق کردن شبانه می‌گردد. یائسگی ممکن است منجر به تغییرات فیزیکی طولانی مدت مثل پوکی استخوان شود

فیبروم رحم

          جعفری 
            بازدید : 1
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

فیبروم رحم

فیبروم رحم (به انگلیسی: Uterine fibroids)‏ رشد بیش از اندازهٔ بافت رحم در زنان در سن بچه داری استیا به عبارتی فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضلهٔ صاف رحم، شایع ترین تومور لگنی در نزد زنان است که تقریباً در پنجاه درصد زنان و معمولاً در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده می‌شود

در این بیماری سلول‌های ماهیچه‌ای و دیگر بافت‌هایی که دیوارهٔ رحم را می‌سازند، غده‌های غیرسرطانی درون دیوارهٔ رحم و پیرامون آن می‌سازند. این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه دار شده‌اند، پایین است.

انواع فیبروم‌ها

فیبروم‌ها بر اساس محل آن‌ها در رحم تقسیم بندی می‌شوند. شایع ترین محل وجود آن‌ها اینترامورال (داخل عضله رحم)، ساب سروزال (به صورت تودهٔ برجسته‌ای خارج رحم) و زیر مخاطی (داخل حفره رحم) هستند. نوع سوم یعنی زیر مخاطی که از همهٔ موارد نادرتر است با بیشترین تظاهرات بالینی از جمله منوراژی یا خونریزی شدید قاعدگی و نازایی همراه‌است

عوامل پدیدآورنده

به نظر می‌رسد فیبروز رحمی پی آمد عوامل زیادی است که بر هم اثر می‌گذارند. این عوامل ممکن است ژنتیکی، هورمونی، محیطی یا ترکیبی از همهٔ این‌ها باشد.

نشانه‌های فیبروم رحمی

بسیاری از زنانی مبتلا به فیبروز رحمی، هیچ نشانه‌ای ندارند. نشانه‌های این بیماری ممکن است این گونه باشد:

قاعدگی‌های سنگین و دردناک یا خونریزی بین دوره‌های ماهانه
احساس پری در پایین شکم
ادرار زیاد
درد به هنگام نزدیکی جنسی
درد در پایین کمر
مشکلاتی در تولید مثل، مانند نازایی، سقط جنین یا زایمان پیش رس

بیشتر زنان مبتلا به فیبروز رحمی نازا نیستند و می‌توانند بچه دار شوند. برخی زنان مبتلا به فیبروز رحمی ممکن است نتوانند به طور طبیعی باردار شوند. اما با پیشرفت‌های که در درمان ناباروری رخ داده‌است، ممکن است برخی از این زنان باردار شوند.

فیبروم و نازائی

فیبروم علت شایعی برای نازایی نیست و فقط در ده درصد موارد ممکن است سبب نازایی شود، ولی اگر خانمی با وجود فیبرومی در رحم حامله شود، به علت تغییرات هورمونی در این دوران ممکن است (به خصوص در سه ماهه اول و دوم بارداری) فیبروم‌هایش بزرگ تر شوند. گاه در این دوران در داخل فیبروم‌ها، خونریزی ایجاد می‌شود که همراه با درد شدید شکم به صورت حادو ناگهانی و تب بالا خواهد بود که در بسیاری از موارد این حالت با شکم حاد جراحی یا آپاندیست یا کیست پاره شدهٔ تخمدان اشتباه شده و اگر دقت نشود ممکن است باعث انجام جراحی غیرضروری در دوران بارداری شود که عوارض فراوانی از جمله زایمان زودرس به دنبال خواهد داشت.

رشد فیبروم

رشد این تومور توسط هورمون‌های استروژن و پروژسترون تحریک می‌شود و بعد از سن یائسگی چون میزان این هورمون‌ها پایین می‌آید، در نتیجه این تومور کوچک می‌شود. این بیماری در خانم‌های سیاه پوست، دو برابر شایع‌تر از خانم‌های سفیدپوست است، ولی هنوز علت قطعی آن مشخص نشده‌است. خوشبختانه علی‌رغم درصد بالای ابتلا، این تومور یک تومور خوش‌خیم محسوب می‌شود

پیشگیری

راه خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد، اما اجتناب از مصرف هورمون‌های زنانه ممکن است رشد فیبروییدها را کمتر کند.

استروژن موجود در قرص‌های ضدبارداری با دوز کم چندان خطر مهمی ندارند، اما استروژن با دوز زیاد ممکن است باعث بزرگ شدن فیبروییدها شود. لذا اگر مصرف قرص ضد بارداری مضر بود، باید به فکر استفاده از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری باشید

درمان فیبروز رحمی

زنانی که به فیبروز رحمی دچار هستند، اما نشانه‌های آن را نشان نمی‌دهند، ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند. زنانی که درد یا دیگر نشانه‌های این بیماری را دارند ممکن است این درمان‌ها برای آن‌ها سودمند باشد:

درمان دارویی

داروها ممکن است باعث فروکش کردن نشانه‌های فیبروز رحمی شوند و حتی از رشد آن جلوگیری کنند یا آن را کند سازند. اما هنگامی که بیمار داروها را کنار می‌گذارد، بافت فیبری اغلب بار دیگر رشد می‌کنند.

امکان دارد برای به حداقل رساندن خونریزی رحمی مصرف پروژستین‌ها توصیه شود. برای تخفیف درد هم استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی توصیه می‌شود

جراحی

چند جراحی نیز برای فیبروم رحمی وجود دارد:

برداشت بافت فیبری و گذاشتن بخش‌های سالم رحم که به آن میومکتومی می گویند.
بریدن رگ‌های خون رسان به بافت فیبری باعث فروکش کردن رشد آن‌ها می‌شود.
برداشت رحم (هیستروکتومی) که تنها راه اطمینان بخش برای درمان فیبروم رحمی است.

نگارخانه

مشکلات شیردهی ودرمان ان

          جعفری 
            بازدید : 5
          سه شنبه 01 بهمن 1392
           نظرات (0)
        

مشکلات شیردهی ودرمان ان

مشکلات مادر

الف _ احتقان پستان

احتقان ممکن است به اشکال مختلف و به دلیل افزایش جریان خون ، ادم بینابینی و یا شیرموجود در پستان باشد . پر خونی پستانی پس از زایمان موجب ناراحتی خفیف تا شدید مادر شده و با مسطح شدن هاله و نوک پستان ،در برقراری جریان شیر و پستان گرفتن نوزاد اشکال به وجود آید . در این حالت اگر شیر به طور موثری تخلیه نشود ، تولید آن ظرف چند روز کاهش می یابد . در صورتی که نوزاد قادر به مکیدن پستان و تخلیه شیر نباشد ، دوشیدن پستان با دست یا با شیر دوش الکتریکی برای برقراری جریان شیر و تداوم تولید آن مفید خواهد بود . حتی دوشیدن مختصرمی تواند پستان را نرم تر و پستان گرفتن و شیرخوردن نوزاد را بهترکند . می توان از تجویز مسکن هایی نظیر استامینوفن یا ایبوپروفن که برای شیرخوار هم مضر نیست ، جهت تخفیف درد مادر بهره جست . روش های دیگر مثل استفاده از کمپرس مرطوب و گرم همراه با ماساژ پستان در قبل از تغذیه نوزاد ، به شروع جریان شیر کمک می کند . استفاده از کمپرس سرد بین فواصل شیردهی درد و تورم را کاهش می دهد . برگ های سرد کلم سال هاست که در اروپا برای تخفیف ورم استفاده می شود و هیچ عارضه جانبی گزارش نشده است . گرچه ممکن است ترکیباتی در برگ های کلم وجود داشته باشد که از طریق پوست جذب شوند و در کاهش ورم نقش داشته باشند ولی تحقیقات نشان می دهد که بسته های ژل سرد هم به همان اندازه در کاهش تورم پستان موثر است .

۲_ پرشیری

اگر پرخونی ، اولین علامت افزایش شیر فرض شود ، پرشیری ( تولید بیش از حد و کنترل نشده شیر که بیش از نیاز شیرخوار باشد ) در مرحله بعدی قرار دارد . این شیرخواران ممکن است ازدردهای کولیکی رنج ببرند و دفع مکرر و زیاد مدفوع کف آلود داشته باشند که موجب تحریک پوست در ناحیه پوشک شیر خوار می شود . این مشکل بیشتر در مادرانی رخ می دهد که اجازه تخلیه کامل یک پستان را به شیرخوار نمی دهند و پس از فواصل کوتاه ۵ تا ۱۰ دقیقه ،پستان خود را که هنوز خوب تخلیه نشده است برای شیردادن به نوزاد عوض می کنند . این شیرخواران مقادیر زیادی از شیر پیشین غنی از لاکتوز و مقدار اندکی شیر پسین غنی از چربی را می خورند که منجر به درجاتی از سوء جذب ، تولیدگاز و گاهی عدم رشد کافی شیرخوار علیرغم برخورداری وی از شیر فراوان مادر می شود . آزمایش بر روی مواد دریافتی شیرخوار نشان داده در صورتی که شیرخوار در هر نوبت شیرخوردن از یک پستان تغذیه شود ، گرچه اندکی کمتر شیر دریافت می کند ، ولی در مجموع چربی بیشتری به وی می رسد . از آن جا که لازم نیست شیرخوار در هرنوبت شیرخوردن حتما"از هر دو پستان تغذیه شود ، ایکی از راه حل های مناسب ، حصول اطمینان از تخلیه کامل یک پستان است قبل از آن که پستان دیگر به دهان اوگذاشته شود . اگر پستان پر شیر دیگر برای مادر ایجاد ناراحتی می کند ، می توان آن را با دست یا با شیردوش دوشید و شیر آن را نگه داشت . معمولا" تولید بیش از حد شیردر چند هفته اول پس از زایمان با تقاضای شیرخوار سازگاری دارد .
پرشیری همچنین می تواند با افزایش تولید شیر در شروع حاملگی مجدد تظاهر کند . این امر خود را با نشت مداوم شیر در فواصل شیردهی علیرغم تغذیه کامل شیرخوار نشان می دهد. اگر تولید زیاده از حد شیر برای یک یا دو هفته ادامه یابد ، بررسی از نظر آدنوم هیپوفیز ، هیپرتیروئیدیسم و یا تیروئیدیت پس از زایمان ضروری است . درمان این عارضه معمولا" به صورت علامتی و شامل استفاده از کرست های سفت و چسبان است . مادرانی که تولید بیش از حد شیردارند ممکن است با محرک های مختلف بینایی و شنوایی متوجه نشت شیر شوند . فشار مستقیم بر نوک پستان می تواند از این نشت بکاهد و این را می توان دقیقا" با قرار دادن بازوها روی قفسه سینه یا فشار دادن قسمت فوقانی بازو یا آرنج روی پستان ( مثل زمانی که دست یک طرف گوش طرف مقابل را لمس می کند ) انجام داد . می توان از بالشتک های پستانی ( pad ) استفاده کرد که باید یک بار مصرف یا به سهولت قابل شستشو باشند .

۳_ جریان بیش از حد شیر

در صورتی که شیرمادر خیلی زیاد باشد و یا بازتاب جهش شیر بیش از حد فعال باشد ، ممکن است شیرخوار خیلی زود پستان مادر را پس بزند و از شیر باز شود . شیرخوار تحت تاثیر جریان شدید شیرمادر ممکن است احساس خفگی کند یا با عجله شیر بخورد تا بتواند با جریان شیر همراهی کند . خانم هایی که شیر فراوانی دارند ، همچنین ممکن است دردهای شدید لحظه ای به علت بازتاب جهش شیر داشته باشند . درمان این عارضه کنترل جریان شیر است . دوشیدن مختصر پستان برای کاهش جریان شیر و سپس به دهان شیرخوار گذاشتن ، معمولا" مفید واقع می شود .

ب_کم شیر بودن

علیرغم آن که بسیاری از مادران فکر می کنند کم شیر هستند اما کمبود واقعی شیرنادر است . هر عاملی از جانب مادر یا شیرخوار که خوردن شیررا محدود سازد می تواند به سرعت منجر به کاهش تولید شیر شود که این امر به علت مهار شیمیایی و مکانیکی ناشی از تجمع شیرباقی مانده رخ می دهد .
شایع ترین علل ناکافی بودن شیر عبارتند از :

روش غلط شیردهی از نظر زمان و مدت
استفاده از غذای کمکی نامناسب
برطرف نشدن پرخونی پستان ها
جدا کردن مادر و شیرخوار و قرار دادن نامناسب شیرخوار در بغل و درست نگرفتن پستان مادر توسط شیر خوار در هنگام شیرخوردن
گاهی شیرخوار بیمار تمایلی به شیرخوردن نشان نمی دهد یا توانایی مکیدن و خارج کردن شیررا ندارد که این موضوع منجر به کاهش تولید شیر می شود .

درمان کم شیری

از آن جا که تولید شیر ارتباط مثبتی با دفعات شیردهی و میزان تخلیه پستان دارد ، درمان کم شیری به افزایش دفعات و دقت در تخلیه پستان بستگی دارد . باید علت اصلی را پیدا و برطرف کرد ، اقدامات معمول غلط در شیردهی باید با افزایش دفعات شیردهی شامل تغذیه نوزاد در شب اصلاح گردد . چنانچه جهش شیر خوب نباشد ، برطرف کردن درد با مسکن ها و درمان موضعی نوک پستان می تواند مفید واقع گردد . دوشیدن دستی یا الکتریکی شیر می تواند موجب تسهیل مکیدن شیرخوار و افزایش ترشح شیر شود. دوشیدن شیر اضافی بین فواصل شیردهی یا بلافاصله پس از تغذیه شیرخوار اغلب به افزایش جریان شیر کمک می کند . یادآوری این نکته به مادران ضروری است که آشامیدن بیش از حد مایعات و شیر ، کمکی به افزایش شیر نمی کند .

شیرافزاها

داروها و گیاهان دارویی متعددی به عنوان شیرافزا توصیه شده اند . هورمون رشد ، کلرپرومازین ، متوکلوپرامید هورمون رها کننده تیروتروپین و سولپیرید همگی موجب افزایش شیر شده اند . در میان این مواد استفاده از متوکلوپرامید به خاطر بی خطر ، موثر و در دسترس بودن و فقدان نسبی عوارض جانبی در مقایسه با سایر مواد شیرافزا در امریکا رایج تر است . دمپریدون به طور وسیعی در کانادا و مکزیواستفاده شده و عوارض جانبی کمتری دارد ، زیرا از سد خونی _مغزی عبور نمی کند اما این دارو در ایالات متحده در دسترس نمی باشد .
بیش از ۳۰ گیاه دارویی به عنوان شیرافزای قوی شناخته شده اند . شنبلیله یکی از قدیمی ترین داروهای گیاهی است که از زمان سقراط و مصری های قدیم مورد استفاده قرار گرفته است . از آن جا که این گیاه یک افزودنی غذایی محسوب می شود ، اعتقاد بر این است که بی خطر می باشد هر چند در اثر استفاده ازآن اغلب عرق مادر بوی شربت افرا پیدا می کند . استفاده از این شیرافزاها باید با برنامه تکرر شیردهی و دوشیدن شیر همراه باشد .وهمچنین می توان از اسپری بینی اکسی توسین هم استفاده کرد. که2تا3 دقیقه قبل از شیردهی یا پمپ کردن پستان درداخل هر سوراخ بینی اسپری شود.

مشکلات شیرخوار

۱_ نوزاد خواب آلود

بسیاری از نوزادان پس از ۲_۱ ساعت هوشیاری اولیه همراه با آرامش که به طور معمول بلافاصله پس از تولد وجود دارد ( زمان مطلوب برای شیردهی ) ، به خواب عمیقی فرو می روند که چند ساعت طول می کشد و تنها فواصل کوتاهی از بیداری نسبی دارند . این الگو طبیعی است و نیازی به تغذیه در این زمان وجود ندارد . گاهی تعویض کهنه نوزاد ، ماساژ ملایم ، عمودی نگاه داشتن ، تکان دادن و صحبت کردن ممکن است نوزاد خواب آلود را بیدار کند . نوزادان در دو روز اول تولد دوره های کوتاهی از بیداری دارند که آن هم ممکن است ازدیده پنهان بماند . هم اتاقی مادر و نوزاد اجازه می دهد که مادر نشانه های گرسنگی نوزاد را تشخیص دهد .
این نشانه ها عبارتند از :

جستجوی پستان
حرکات مکیدن
حرکات سریع چشمها
حرکات دهان و زبان
صداهای ضعیف
بردن دست به سمت دهان یا به طرف دست دیگر
خم کردن بازوها
پا زدن
مشت کردن دست ها
گریه کردن ( آخرین علامت گرسنگی )

نوزادانی که برای مدت طولانی گریه کرده اند ، ممکن است خسته شده و بدون شیرخوردن یا قبل از سیر شدن به خواب روند .

۲_ نوزاد بی قرار و تحریک پذیر

نوزادان بی قرار پس از تغذیه ، عصبی می شوند به خصوص قبل از روز دوم تا چهارم پس از زایمان که جریان شیر به طور کامل برقرار می شود . صرف وقت بیشتر به مدت ۱ تا ۲دقیقه برای شیردادن ، تعویض کهنه یا در آغوش گرفتن معمولا" این نوزادان را آرام کند . اگر نوزاد علیرغم برقراری کامل جریان شیر مادر بازهم پس از هر بار تغذیه عصبی باشد ، باید ارزیابی دقیقی از نظر مقدار شیر مادر و افزایش وزن نوزاد انجام داد . شیردادن باید زمانی انجام شود که نوزاد کاملا" آرام و هوشیار است . اگر نوزاد گریه می کند ، باید قبل از شیردادن آرام شود .

۳_ خصوصیات شیرخواران

شیرخواران مانند مادرانشان , خلق و خو و شخصیت های متفاوتی دارند که آنها را براساس خصوصیات شیرخوردن به شکل زیر طبقه بندی می کنند .
شیرخواران عجول:
پستان را با ولع می گیرند و به مدت ۲۰_۱۰ دقیقه می مکند .
شیرخواران عصبی :
مشتاقانه وفعالانه پستان را به دهان می برند ولی چون شیری دریافت نمی کند ، فریاد می کشند .
تنبل ها :
منتظر می مانند تا شیرمادر جریان پیدا کند. اما پس از آن که شروع به خوردن کردند خوب می مکند.
خوش سلیقه ها :
قطرات کوچک شیر را لیس می زنند و مزه مزه می کنند وتا خودشان نخواهند که پستان را در دهان بگیرند هر تلاشی برای این کار بی فایده است.
راحت طلب ها :
ترجیح می دهند که چند دقیقه شیر بخورند و چند دقیقه استراحت کنند بنابراین مدت شیرخوردن آن ها طولانی تر می شود .

۴_ خوش اشتها

ازدیاد اشتها که به عنوان دوره جهش رشد شیرخوار نیز شناخته می شود با تمایل شدید وگذرا به شیرخوردن بیشتر ، مشخص می شود . در این حالت شیرخوار گرسنه تر از معمول به نظر می رسد و ممکن است با شیرخوردن ارضا نشود . این موضوع موجب می شود مادر تصور نماید که شیر او کافی نیست لذا تصمیم می گیرد شیر مصنوعی یا غذای دیگر را شروع نماید . اکثر این دوره ها (۷۵%) در سه ماه اول شیردهی رخ می دهد و مدت آن ها کوتاه است. افزایش شیردهی طی چند روز موجب تحریک بیشتر جریان شیر می شود و امکان آن را ایجاد می کند که پس از مدتی الگوی طبیعی شیرخوردن از سر گرفته شود . پیش بینی چنین رویدادی و ارائه راهنمایی های لازم سبب رفع نگرانی مادر شده و از شروع تغذیه کمکی و در نتیجه قطع زودهنگام شیردهی جلوگیری می کند . چنانچه مشکل فوق بیش از ۳ تا ۴ روز دوام داشته باشد ، باید با معاینه مادر ، پرسش از وی و توزین شیرخوار ، از کفایت شیر مطمئن شد .

۵_ پس زدن پستان و اعتصاب شیرخوردن

پس زدن ناگهانی پستان توسط شیرخوار ممکن است در هر زمانی رخ دهد و اغلب مادر آن را به حساب کیفیت بد یا عدم کفایت شیرخود می گذارد وعکس العمل او معمولا" قطع کامل شیر است . این رفتار شیرخوارممکن است با تغییر در روش زندگی مادر مانند: شروع قاعدگی مادر ، خوردن بعضی مواد غذایی ، تغییر صابون ، عطر یا ادکلن و یا حتی تنش مادر ،به وجود آید . همچنین ممکن است به علت گرفتگی بینی ، دندان درآوردن و یا گاز گرفتن های شیرخوار (که با واکنش ناگهانی مادر همراه بوده)اتفاق بیفتد . در شیرخواران بزرگتر به طور ناگهانی با برگشت مادر به کار یا با دادن شیرمادر توسط شیشه و یا جدایی چند روزه از مادر ، این گونه شیر خواران از خوردن شیر امتناع می کنند . با یافتن و رفع علت آن می توان امیدوار بود که ، شیرخوردن از سرگرفته می شود .
وقتی که شیرخوار پستان را پس می زند تلاش برای برقراری مجدد شیردهی ممکن است چند روز یا بیشتر طول بکشد . این شیرخواران ممکن است وقتی خواب آلود هستند یا تازه بیدار شده اند پستان را بگیرند و شیر بخورند ولی هنگام بیداریاز گرفتن آن امتناع کنند.
سایر روش های برقراری مجدد رابطه شیردهی عبارتنداز :

شیردادن در تنهایی و سکوت و بدون حضور دیگران
در آغوش گرفتن و نوازش کردن بیشتر و تماس پوست به پوست مادر و شیر خوار
حمام گرفتن های برای آرامش و برقراری تماس پوستی
امتناع از دادن شیشه و استفاده از تغذیه با انگشت یا فنجان که اغلب در حل این مشکل مفید هستند .

مادر باید با دوشیدن شیر با دست یا وسایل مکانیکی مانع ازکاهش جریان شیر شود تا به این وسیله مشکل کودک بیشتر نشود . گاهی شیرخوار فقط یک پستان را پس می زند ، این مسئله اغلب به دنبال یک حمله ماستیت اتفاق می افتد که طعم شیر را اندکی شورتر می کند . پس زدن یک پستان ممکن است نشان دهنده یک مسئله غیر طبیعی در پستان هم باشد .