اگر چه ریسک نقشی اساسی در اغلب تصمیم‌گیری‌های کارآفرینانه بازی می‌کند، تحقیقات علمی کمی به عمل آمده است که صراحتأ شرح داده باشد که چقدر اجزای ریسک، درک ریسک و تمایل طبیعی کارآفرینان به پذیرش ریسک، بر انتخاب میان تصمیمات بالقوه کارآفرینانه می‌گذارد. در این مطالعه علمی از گروه نمونه‌ای از کارآفرینان شرکت های تند رشد آمریکایی خواسته شد که بین تعدادی تصمیم مخاطره‌آمیز فرضی انتخابهایی انجام دهند. نتایج نشان داد که اینگونه انتخاب‌ها تحت تأثیر ریسک‌هایی که به طور ذاتی در هر تصمیم جدید وجود دارد و نیز همانطور که در الگوی نتایج پیش‌بینی‌ شده برای هر تصمیم هم آورده شده است تحت تأثیر درک متفاوت کارآفرینان از این ریسک‌ها و تفاوت در تمایل آنها به پذیرش ریسک، صورت می‌پذیرند.

هدف نمونه ما از کارآفرینان این بود که تصمیماتی که دارای سطح بالایی از «تغییرپذیری» در الگوی نتایج پیش‌بینی شده‌شان هستند انتخاب نشود. این اجتناب از «تغییرپذیری» در نتایج این را نشان می‌دهد که تحلیل حساسیت که معمولأ برای شرح دادن جذابیت تصمیمات جدید تجویز می‌شود، می‌تواند در ذات ریسک پذیری باشد و می‌تواند سرمایه‌گذاران بالقوه را از سرمایه‌گذاری در شرکت‌های آنان بازدارد. رویکردهای جدید برای ارزیابی و ارائه ریسک بنگاه جدید، به غیر از رویکرد سنتی بهترین حالت/ حالت مورد انتظار/ بدترین حالت ، می‌توانند به همان اندازه که از طریق تحقیق بازار از میزان احتمال پذیرش بازار از کالا یا خدمت جدید بنگاه می‌توان آگاهی یافت، مورد توصیه قرار گیرند.

همچنین تأثیری از تفاوت در تمایل ریسک میان کارآفرینان بر انتخاب‌های جدید پرمخاطره آمیزشان یافتیم. این تأثیر این مطلب را ارائه می‌دهد که نه تنها کارآفرینان باید در برابر اعمال هر نوع تعصب در تصمیمات پرمخاطره جدیدشان محتاط باشند، بلکه سرمایه گذارانی که از این پس وارد بازار می‌شوند نیز باید میزان تمایل کارآفرینان به ریسک پذیری را هنگام تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری کاملأ مورد توجه قرار دهند.

سرانجام اینکه، در حالیکه نمونه ما از کارآفرینان تمایل به گریز از سطوح بالای تغییرپذیری در انتخاب‌های جدیدشان دارند، آنها به پذیرش درجه قابل ملاحظه‌ای از خطر، یا بدترین نتیجه ممکن حاصل از تصمیم‌ جدید، اشتیاق دارند که شاید این خطر پذیری ناشی از سودهای چشمگیر بالقوه باشد

هدف این مقاله بررسی عملیاتی خلق دانش می‌پردازد. با توجه به اهمیت خلق دانش برای ثروت ملی و شرکتها، ارزیابی اندازه گیری آن یک کار ارزشمند است، با این وجود، تحقیق حاضر طیف وسیعی از اندازه گیریها را به کار می برد و این عدم بررسی عملیاتی توافق شده ساختاری مانع برای بررسی تجربی قوی است . هدف این مقاله بررسی روشهای اندازه گیری حال حاضر و ایجاد یک طبقه بندی از ارزیابیهای بوجود آوردن دانش است. 

طرح/ روش / رویکرد روش طبقه بندی چهار مرحله‌ای بشرح زیر است . به منظور تولید اطلاعات در مورد ویژگیهای اساسی روش های اندازه گیری، تحقیقات تجربی مربوطه مورد بررسی قرار گرفته و تجزیه و تحلیل محتوا در مورد اقدامات حاصل شده انجام می گیرد. بررسی ادبیات شامل تحقیق کلمات کلیدی در بانگهای اطلاعاتی کتابشناختی است که یک نمونه از ۶٣ مقاله تجربی که در بر گیرنده ارزیابیهای خلق دانش است بدست می‌دهد. هر دوی این نویسندگان بطور مستقل یک نقشه شناختی از این اقدامات بر اساس سه ویژگی متفاوت بوجود آورده‌اند. 

یافته ها سهم اصلی از این مقاله توسعه یک طبقه بندی سلسله مراتبی از ارزیابیهای خلق دانش است . 

این طبقه بندی که د رآن حرکت بالای سلسله مراتب ، طبقه بندی مفهومی گسترده فراهم می‌آورد و حرکت پاییز پالایش مفهومی را تأمین می‌کند از طریق اندازه‌گیریهای طبقه بندی به روشی که ارزیابی در برابر تعاریف موجود قابل قیاس را تسهیل نماید باعث پیشرفت تحقیق خلق دانش می‌شود. 

محدودیتهای تحقیق/ مفاهیم محدودیتهای تحقیق از مسائل بنیادی تعصبی ریشه می‌گیرد . علاوه بر نشان دادن تعصب برخی از تعصبات ممکن است با توجه به قرار دادن ارزیابیها در داخل فرآیند یا دسته بندیهای بیرونی در برنامه‌نویسی وارد گردیده باشند. 

اصالت / ارزش این تحقیق پیامدهای قابل توجهی را برای تحقیقات آینده در خلق دانش دارد: 

این طبقه بندی هماهنگی بین مفهوم ساخت دانش و ارزیابی و تمایز بین خلق دانش و دیگر سازه‌های مربوطه نظیر نوآوری را تسهیل می‌کند. چنین طبقه بندی روشن تر شدن شباهتها و تفاوتها میان بخشهای خلق دانش توسعه ویژگیهای جدید برای تحقیقات آینده و شناسایی مناطق غفلت از مطالعه آسان می‌سازد. 

در واکنش دو یا چند عنصر کاتالیزور دو غایت را می توان یافت: شکل گیری یک ماده مرکب یا یک محلول جامد متشکل از همگن ترین نوع واکنش در مقابل شکل گیری یک نمونه سطحی غیر مرطوب روی یک پایه ثابت به عنوان نوع حداقل واکنش. برای کاتالیزورهای تقویت شده معمولاً هدف تجزیه گونه های فعال است؛ یکپارچگی ساختاری نگهدارنده بدون تغییر باقی می ماند هرچند که ممکن است واکنش های قوی در سطح نگهدارنده و فاز ناپیوسته رخ دهد (به بخش ٣.٢.۵ مراجعه نمایید). از این رو اکسیدهای اصلاح شده آنیون نظیر زیرکونیوم سولفات یا تنگستن یا تیتانیوم سولفات را می توان به راحتی به عنوان سیستم های نگهدارنده و به طور خاص به عنوان اسیدهای تثبیت شده در نظر گرفت. اما در یک مسیر آماده سازی خاص، عنصر دوم (سولفات، تنگستن) در مرحله آماده سازی افزوده می شود و در زمان متبلور شدن اکسید شبکه ای در طی عملیات گرمایی آماده می شود. در نتیجه، ویژگی های بافتی و ساختاری (خواص زیرکونیوم یک فاز شیمیایی خاص) اکسید شبکه ای به شدت تحت تأثیر قرار دارد. اگر عناصر بعدی نظیر ارتقاء دهنده ها افزوده شوند، وضعیت پیچیده تر می شود. هرچند که این محصول ممکن است یک اکسید کاربردی سطحی در نظر گرفته شود، سیستم ها با واکنش قوی عنصر و عامل تابعی و شبکه شناخته می شوند که به هدایت دوجانبه ساختارشان منجر می گردد. محصول نهایی به طور ایده آل تنها حاوی اکسید شبکه ای به صورت فاز متبلور است. این ویژگی این سیستم ها را از کاتالیزورهای هم رسوب شده نظیر Ni/Al٢O٣ و  Cu/ZnO که با ترکیب اولیه عناصر شناخته می شوند، متمایز می سازد اما محصول نهایی که پس از یک مرحله تقلیل بدست آمد، متشکل از فازهای جداگانه است که به طور مجزا با تجزیه نوری قابل شناسایی هستند. بنابراین اکسیدهای Oxo-anion اصلاح شده را می توان به عنوان طبقه جداگانه ای از کاتالیزورها در نظر گرفت. 

٢.٣.٩.١.٢ انواع مواد و نکات قابل توجه

سیستم رابطی که در این فصل مورد بحث قرار گرفت، زیرکونیوم سولفات می باشد اما سایر گونه های این نوع کاتالیزور نیز که عبارتند از سایر آنیون ها و سایر اکسیدها مورد بحث قرار می گیرند. زیرکونیو سولفات نخستین بار در اختراع هولم و بیلی در سال ١٩۶٢ توصیف گردید. علاقه شدید به این سیستم سال ها بعد در دو مقاله هینو و آراتا به اوج خود رسید که آن را در دمای اتاق گزارش نمودند که تحت شرایطی است که به لحاظ ترمودینامیکی با ایزومر مورد نظر ساطگاری دارد.