بسم الله الرحمن الرحیم

در خطبه اول، خودم و همه شما بزرگواران نمازگزار جمعه، برادران و خواهران گرامی را به تقوای الهی و پرهیزکاری وصیت و سفارش می‏نمایم. عزیزان تقوا، تقوا، تقوا.

در میان واژه‏های اسلامی پراستعمال‏ترین واژه تقوا است و 248 بار در قرآن کریم آمده است. در نهج البلاغه و صحیفه سجادیه محور خطبه‏ها، نامه‏ها و وصایای مولایمان امیرمؤمنان حضرت علی «علیه السلام» و سیدالساجدین امام سجاد «علیه السلام» می‏باشد. در نمازجمعه بر امام جمعه و خطیب جمعه فرض و واجب است در هر دو خطبه نمازجمعه، خود و نمازگزاران را به آن سفارش نماید. خداوند به بنده و همه شما توفیق دهد تا نعمت تقوا را که راهنمای زندگی سعادتمند بشری است در وجودمان و زندگی‏مان تقویت نماید. انشاءالله

این هفته نیز با توجه به ایام ولادت با سعادت سرور زنان بهشت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها»، بحثی هر چند کوتاه راجع به جایگاه زن در اسلام و مقام و مرتبت ام ابیها فاطمه اطهر «سلام الله علیها» خواهیم داشت.

زن در جاهلیت هرگز در حد یک انسان مطرح نبود و با او مانند یک کالا برخورد می‏شد و او را معامله می‏کردند.

در نظر رومیان زن مظهر تام شیطان و در شمار ارواح موزی شمرده می‏شد و در ردیف کالا و اشیاء قرار داشت که به همدیگر هدیه می‏دادند یا مبادله می‏کردند.

در چین کمونیست، اگر دختری از مادری به دنیا می‏آمد نزدیکان به پدر طفل و مادر او تسلیت می‏گفتند و با تأسف و ترحم فوق العاده به آنها می‏نگریستند. در حالا حاضر هم به خاطر قانون یک فرزندی برخی قبل از به دنیا آمدن دختر آنرا از بین می‏برند یا پس از تولد دختر آنرا به هر نحوی که بتوانند می‏کشند.

در میان اعراب جاهلی دخترکشی رایج بود و دختر را زنده به گور می‏کردند. در چنین روزگار تاریکی آفتاب عالم افروز اسلام از افق کعبه طلوع کرد و شخصیت ضربه دیده زن را احیاء کرد و او را در جایگاه شایسته انسانی قرار داده و این از افتخارات اسلام عزیز است که شخصیت انسانی زن را به او باز گردانید و او را از لجنزار جاهلیت به گلستان معطر اسلام ناب هدایت کرد.

پیامبر بزرگوار اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله «صلی الله علیه و آله و سلم» برای مبارزه با تحقیر شخصیت زنان، تکریم فوق العاده از آنان به عمل آورده و وقتی به حضرتش خبر دادند که خداوند به شما دختری(حضرت فاطمه زهراء «سلام الله علیها») عطاء فرموده است، آثار ناخشنودی در چهره بعضی از یارانش ظاهر شد، گویی هنوز رسوبات افکار جاهلیت از ذهن آنها پاک نشده است، پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمود: مَا لَكُمْ رَيْحَانَةٌ أَشَمُّهَا وَ رِزْقُهَا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَل؛  (فاطمه من) ريحانه‏اى است كه او را مى‏بويم، و روزى او با خدا است(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، صفحه 302)

در روایت دیگری پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمود: بهترین فرزندان شما دخترانند.

لذا امام راحل «قدس سره» روز ولایت با سعادت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» را روز زن و مادر نامگذاری کردند چون حضرتش زن و مادر نمونه در تاریخ هستند.

بسم الله الرحمن الرحیم

بندگان مخلص خداوند، نمازگزاران بزرگوار جمعه، برادران و خواهران گرامی همه شما و خودم را به تقوای الهی وصیت و سفارش می‏نمایم.

عزیزان تقوا جرأت و شجاعت است، تقوا مصونیت و قدرت است، تقوا استحکام بنیه‏های حفاظت و نگهداری از خویشتن و پی‏ریزی پایه‏های مستحکم اعتقادی و ایمان به ارزش‏ها و آرمان‏ها است. امید است خداوند حکیم و کریم چنین تقوایی را به همه ما عنایت فرماید انشاءالله.

به خاطر روز و هفته معلم ادامه بحث اصول اخلاقی و شیوه رفتاری ائمه هدی «علیهم السلام» را کنار می‏گذاریم و به دلیل ایام سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری «رحمه الله»، حاصل عمر و پاره تن حضرت امام «قدس سره» به بیان اندیشه‏ها و آثار این علامه گرانقدر می‏پردازیم.

قال الله تبارک و تعالی: « مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً؛ در ميان مؤمنان مردانى هستند كه بر سر عهدى كه با خدا بستند صادقانه ايستاده‏اند؛ بعضى پيمان خود را به آخر بردند(و در راه او شربت شهادت نوشيدند)، و بعضى ديگر در انتظارند؛ و هرگز تغيير و تبديلى در عهد و پيمان خود ندادند.(احزاب/ 23)

در طول تاریخ زندگی بشر چهره‏های درخشانی ظهور کردند که همچون مشعل‏هایی فروزان فراراه زندگی بشر را روشن ساختند و آنان را بسوی اهداف متعالی رهنمون ساختند.

مردان بزرگی که در تاریخ بپا خواستند و با گام‏های استوار خود مسیر تکامل را هموار ساختند و از گردنه‏های هول‏انگیز و نفس‏گیر آن بالا رفتند تا پرچم کرامت و عزّت انسانی را برفراز قله‏های دانش، ایمان و عقیده به اهتزاز درآورند. آشنایی با شیوه زندگی این انسان‏های بزرگ انسان را در پیمودن راه کمال و فضیلت علاقمند و مصمّم می‏سازد و پویندگان طریق انسانیت را همتی بلند می‏بخشد و راه سلوک خالصانه را به آنها می‏آموزد.

عزیزان این را بدانید در بینش اسلامی شناخت سیره رهبران الهی از اهمیت فراوانی برخوردار است.

استاد بزرگوار شهید مرتضی مطهری «رحمه الله» از مردان نادر تاریخ است که علم، حکمت و عرفان را با هم آمیخت و از خویش چهره‏ای نورانی و تابناک برای جامعه ظلمت زده زمان خود ساخت و هر جا که قدم گذاشت مشعلی برافروخت و افق تاریخ اندیشه‏ها را روشنی بخشید. شناخت ابعاد شخصیت این انسان والا و اندیشمند بزرگ برای ملت ما و همه ملت‏های مسلمان سازنده و حرکت آفرین است.

بسم الله الرحمن الرحیم

بندگان خوب و شایسته خداوند، برادران و خواهران عزیز نمازگزار جمعه، همه شما بزرگواران و خودم را توصیه و وصیت می‏کنم به تقوای الهی و پرهیزکاری.

هر جا تقوا حاصل شود الطاف خاص و عنایات ویژه حضرت حق شامل حامل بنده متقی خواهد شد و آرزو می‏کنم چنین تقوایی را خداوند نصیب من و شما عنایت فرماید. انشاءالله

با توجه به اینکه ایام متعلق به بی‏بی دنیا و آخرت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» است(فاطمیه دوم) و چهارشنبه سالروز شهادت آن بانوی بزرگ اسلام بود، بحثی هر چند کوتاه درباره فضائل و مناقب فاطمه اطهر خواهیم داشت.

حضرت فاطمه «سلام الله علیها» از نظر زندگی مادی و بشری چون دیگران است؛ اما از جنبه معنوی به جایگاهی رسید که شناخت تمام ابعاد شخصیتی آن بزرگوار بسیار دشوار و دست‏یابی به همه جهات ایشان برای ما دست یافتنی نیست. انسان از اینکه یک زن در این سن و سال کم و اندک به این همه فضیلت رسیده و چنین مقام، شخصیت و کمال را کسب کرده، که بسیاری از رسیدن به آن ناتوان هستند متحیر می‏شود. آن حضرت تمام این مقامات را در اثر بندگی و توجه به خداوند و شناخت و معرفت حضرت حق به دست آورد، که مقامی بس عظیم است.

در این خطبه به برخی از فضائل و مناقب آن حضرت می‏پردازم باشد که از زندگی آن بانوی بزرگوار الگو و سرمشق بگیریم.

1-    مقام حضرت:

پیامبر اعظم «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمودند: ابْنَتِي فَاطِمَةُ فَإِنَّهَا سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ ...؛ دخترم فاطمه همانا او بزرگ زنان جهانيان است از اولين و آخرين ...(إرشاد القلوب إلى الصواب، جلد 2، صفحه 295)

فَاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّه؛  فاطمه بانوى زنان اهل بهشتى است.(الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، جلد 1، صفحه 37

بسم الله الرحمن الرحیم

بندگان شایسته خداوند، مؤمنین و مؤمنات، نمازگزاران عزیر جمعه، همه شما بزرگواران و خودم را به تقوای الهی و پرهیزکاری وصیت و سفارش می‎‏کنم.

تقوا مایه‏ای است که انسان با آن جان می‏گیرد و سرمایه‏ای است که بیش از هر سرمایه‏ای دشمن دارد. بی تقوایی انسان را به هلاکت می‏کشاند. بشر امروز در نتیجه بی تقوایی کارش به جایی رسیده که کاسه زهر را دوا و شفای خود می‏پندارد. خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر فرماید و ما را از نفس اماره و شرّ شیطان حفظ فرماید. انشاءالله

سلسله بحث‏مان را در اصل نهم در اصول اخلاقی و شیوه رفتاری ائمه هدی «علیهم السلام» در بحث بهداشت و درمان و رعایت نظافت و بهداشت در حفظ صحّت و سلامت انسان‏ها ادامه می‏دهم. بحث امروز ما نمونه‏هایی از دستورات طبّی و بهداشتی امامان معصومان شیعه «علیهم السلام» است.

از آنجا که ائمه معصومین «علیهم السلام» به سلامتی و بهداشت فردی و اجتماعی اهمیت زیادی می‏دادند. در این راستا برای حفظ سلامتی و رعایت بهداشت و پرهیز از عوامل بیماری‏زا، دستورات مفید و کامل را به پیروان خود ارائه می‏کردند که بخشی از آنها به صورت کتاب‏هایی مانند طبّ الائمه، طبّ الامام الصادق، طبّ الرضا و طبّ النبی درآمده است. به عنوان نمونه به چند دستور و سفارش لازم ائمه هدی «علیهم السلام» توجه شما را جلب می‏نمایم.

سخنان و نظرات فقهاء امامیه

افزون بر روشن کردن جایگاه نماز جمعه در قرآن و روایات، بررسی و تبیین سخنان و نظرات علماء و فقهای شیعه در طول هزاره گذشته تا به اکنون درباره نماز جمعه (وجوب یا اهمیت فراوان وآثار پرشمار آن) وضعیت آن را بهتر خواهد کرد.

به عنوان نمونه تنها به سخنان برخی از علماء اشاره خواهدشد.

1- ثقة الاسلام کلینی «رحمة الله» در کافی در موضوع نماز جمعه بابی را منعقد کرده است که در آن تنها به نقل آن دسته از روایاتی پرداخته که دلالت دارند نماز جمعه از فرائض است؛

2- شیخ مفید «رحمة الله» درباره نماز جمعه می‏نویسد: وقتی که امام جمعه حضور داشته باشد نماز جمعه بر دیگر مکلفین واجب می‏گردد، مگر آنکه آنانی که خداوند معذورشان داشت. ایشان در ادامه وقتی شرایط امام را می‏شمارد همان شرایط عمومی امام جمعه را بیان می‏کند و شرط عصمت را ذکر نمی‏کند تا نظر ایشان منحصر به عصر حضور ائمه بوده باشد؛

3- محقق سبزواری «رحمة الله» در رساله‏ای که درباره نماز جمعه نگاشته، می‏گوید: آنچه که مقتضای تحقیق و ادله قوی می‏باشد این است که نماز جمعه در زمان غیبت امام معصوم «عجل الله تعالی فرجه الشریف» واجب تعیینی است، بدون اینکه در امام جمعه شرطی جز همان شرایط امام جماعت بوده باشد. بنابر این بی توجهی و تعطیل کردن و ترک آن با استناد به علت‏های معیوب و هواهای کم ارزش، سزاوار نیست؛

4- مرحوم شیخ مرتضی حائری «رحمة الله» در این موضوع می‏گوید: به مقتضای آنچه از دلیل که به دست ما رسیده است، نماز جمعه در زمان غیبت امام عصر «عجل الله تعالی فرجه الشریف» واجب تعیینی است، خصوصاً هنگامی که نمازجمعه بر پا گردد، به ویژه آن وقتی که برپا کننده آن فقیه(جامع الشرایط) باشد؛

5- امام خمینی «قدس سره» که فتوای فقهی او در مسئله نمازجمعه وجوب تخییری آن در عصر غیبت است، درباره جایگاه نمازجمعه می‏گوید: نمازجمعه که نمایشی از قدرت سیاسی و اجتماعی اسلام است باید هر چه شکوه‏مندتر و پرمحتوی‏تر اقامه شود. ملت ما گمان نکنند که نماز جمعه یک نماز عادی است. ایشان در تعبیری دیگر نماز جمعه را « دژمحکم» می‏نامد؛

6- مقام معظم رهبری «مدظله العالی» اهمیت وعظمت نماز جمعه را اینگونه بیان می‏کند: نماز جمعه جزو موضوعات کهنه نشدنی نیست. تکرار همه هفته با این خصوصیات و این تشریفات، خود حاکی از این است که حقیقت مستمری در این فریضه الهی نهفته است، ... آنچه این اجتماع را این طور مهم می‏کند، ... عبارت از جامعیت این فریضه و دارا بودن جنبه معنوی و عبادی از یک سو و جنبه زندگی و اجتماعی و سیاسی از سوی دیگر است.

جایگاه ممتاز نماز جمعه در روایات

روایات مربوط به اصل نمازجمعه و نیز احکام آن فراوان است؛ ولی در این بخش برای نشان دادن جایگاه والای این فریضه بزرگ عبادی سیاسی در فرهنگ اسلامی به نمونه‏هایی از آنها اشاره می‏گردد.

دسته اوّل: روایاتی که فضیلت نماز جمعه را بیان می‏کنند:

1- قال النبی «صلی الله علیه و آله»: اَفضَلُ الاَیَّامِ عِندَاللّهِ یَومُ الجُمعَةِ؛«بهترین روزها نزد خداوند روز جمعه است»؛

2- قال النبی «صلی الله علیه و آله»: وَ اِنّ هَذَا الیَومَ جَعَلَهُ اللّهُ عِیداً لِلمُسلِمِینَ؛«خداوند روز جمعه را عید مسلمانان قرار داده است»؛

3- قال النبی «صلی الله علیه و آله»: مَن أتَی الجُمُعَةَ إیمَاناً وَ إحتِسَابَاً إستَأنَفَ العَمَل؛«کسی که از سر ایمان و برای خدا به نماز جمعه رود(آمرزیده می‏شود و باید) اعمال(صالح) را از سر گیرد»؛

4- قال النبی «صلی الله علیه و آله»: إنَّ اللّهَ کَتَبَ عَلَیکُم الجُمُعَةَ فَرِیضَةً وَاجِبَةً إلی یَومِ القِیَامَة؛«خداوند نماز جمعه را بر شما(مسلمانان) تا قیامت واجب گردانید»؛

5- قال الصادق «علیه السلام»: مَا مِن قَدَمٍ سَعَت إلی الجُمعَة الاّ حَرّم اللّهُ جَسَدَها عَلَی النّار؛«هیچ گامی به سوی نماز جمعه نشتافت مگراینکه خداوند بدن او را برآتش(جهنم) حرام می‏سازد».

دسته دوّم : روایاتی که مضمونشان مذمت و بدگویی از ترک نماز جمعه می‏باشد:

اهتمام به نماز جمعه در قرآن کریم

نماز جمعه یکی از مهم‏ترین و باشکوه‏ترین فریضه‏های عبادی سیاسی اسلام است که از ابعاد گوناگون فرهنگی ، سیاسی ، اطلاع رسانی و غیره برخوردار می باشد.

نماز جمعه از همان ابتدای تشکیل جامعه نبوی در مدینه تشریع و توسط پیامبر گرامی اسلام «صلی الله علیه و آله» اقامه شد و در همان اولین جمعه حضورشان، نمازجمعه در محله بنی سالم و در جمع یکصد نفر از مسلمانان به امامت نبی مکرّم اسلام «صلی الله علیه و آله» اقامه گردید.

دستور و عمل پیامبر اعظم «صلی الله علیه و آله»، جایگاه ویژه نماز جمعه را آشکار می‏سازد. برای آنکه مسلمانان در اعصار گوناگون، همواره نماز جمعه را عزیز و بزرگ بدارند و از برکات آن برخوردار گردند، باید جایگاه حقیقی و واقعی این فریضه بزرگ و پرثمر اسلامی را به مؤمنان نشان داد چراکه وقتی مؤمنان عملی را به عنوان وظیفه دینی بشناسندوجایگاه ویژه آن را نیز دریابند، بدان اهتمام خواهند ورزید.

نزول سوره‏ای خاص در قرآن کریم به نام سوره جمعه که به بیان اهمیّت نماز با شکوه جمعه می پردازد جایگاه ارزشمند این فریضه الهی را در جامعه اسلامی می رساند. خداوند در این سوره می‏فرماید:

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا نُودِیَ لِلصَّلاةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‏ ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَیْعَ ذلِكُمْ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُون؛  اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هنگامى كه براى نماز روز جمعه اذان گفته شود، به سوى ذكر خدا بشتابید و خرید و فروش را رها كنید كه این براى شما بهتر است اگر مى‏دانستید.(سوره جمعه/ 9)

بسم الله الرحمن الرحیم

بندگان خوب و شایسته خداوند، نمازگزاران عزیز و بزرگوار جمعه، برادران و خواهران گرامی، همه شما عزیزان و خودم را در این خطبه به تقوای الهی و متابعت کردن از اوامر الهی و نواهی پروردگار عالم وصیت و سفارش می‏نمایم.

عزیزان تقوا در انسان عامل نشاط و شادابی است و تقوا نیروی روحانی است که در اثر پرهیزهای معقول و منطقی حاصل می‏شود، نه فرا از مسئولیت، امید است خداوند بزرگ چنین تقوایی را به من و همه شما عنایت فرماید.

ادامه می‏دهم سلسله بحث‏های گذشته در سیره و زندگی پر بار ائمه هدی «علیهم السلام» در اصل نهم از اصول اخلاقی و شیوه رفتاری آن بزرگواران در مسئله بهداشت و درمان و پیشگیری آن در زندگی.

بحث امروز راجع به استفاده از آب پاکیزه و وسائل پاک است. ائمه معصومین «علیهم السلام» برای رعایت بهداشت و پیشگیری از بیماری‏ها سعی فراوان داشتند تا از آب پاک و پاکیزه و تمیز استفاده نمایند و از آب‏های آلوده و وسائلی که از بهداشتی بودن آن اطمینان نداشتند استفاده نمی‏کردند.

امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا «علیه السلام» فرمودند: کسی از حمام قطعه سفالی را بردارد و با آن بدن خود را بمالد(که در قدیم رسم بود) و به بیماری بَرَص مبتلا گردد هرگز جز خودش کس دیگری را ملامت نکند، و همچنین کسی که با آبی که قبلاً در آن غسل شده یا قبلاً کسی بدن خود را در آن شستشو دهد(مثل آب خزینه سابق یا آب استخرهای فعلی)، در نتیجه به بیمار جزام مبتلا شود هرگز جز خودش کس دیگری را سرزنش و ملامت نکند.

یکی از حاضران در جلسه عرض کرد: مردم مدینه می‏گویند(امروزی‏ها هم می‏گویند) در چنین آبی که دیگران در آن غسل کرده‏اند یا استفاده کرده‏اند شفای چشم است یا برای انسان شفاء هست.

حضرت فرمودند: «کذبوا» آنها دروغ گفتند یا دروغ می‏گویند. آبی که در میان آن آب اشخاصی مانند جُنُب از حرام، زناکار و ناصبی دشمن ائمه معصومین «علیهم السلام» که بدتر از آنهاست و افراد دیگر غسل یا شستشو کنند؛ آیا چنین آبی شفابخش یا شفابخش چشم است؟ شفای چشم خواندن و تلاوت سوره مبارکه حمد و معوذتین(ناس، فلق) است. یا فرمود: بخور دادن با عود هندی، صمغ مغربی و کُندُر حاصل می‏شود، نه با آب کثیف استفاده شده دیگران.(فروغ کافی، جلد 6، صفحه 305)

بحمدلله امروزه مردم به طب قدیم و درمان‏های غیرشیمیایی روی آورده‏اند از جمله آیت الله آل اسحاق در قم و دکتر روازاده در تهران، که با داروهای گیاهی و سنتی سعی در درمان مردم دارند و از شیوه زندگی و گفتار امامان معصوم «علیهم السلام» چنین به دست آمده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

همه شما بزرگواران و خودم را در خطبه اول به تقوای الهی و پرهیزکاری و ترس و خوف از خداوند دعوت و وصیت و سفارش می‏کنم، عزیزان تقوا دارای سه مرتبه است:

1-    تقوای بدن: پاک و مبرا نمودن آن از کثافات و نجاسات ظاهری؛

2-    تقوای نفس: پاکیزه کردن و مبرا نمودن آن از صفات رذیله و ملکات خبیثه و وسوسه‏های شیطانی؛

3-    تقوای قلب: تخلیه و پاک کردن آن از غیر حضرت حق که صاحب این خانه می‏باشد.

عرفا قلب را به کعبه تعبیر می‏کنند؛ زیرا کعبه خانه ظاهری و دل خانه باطنی خداوند است. پس هر جا این تقوای سه‏گانه حاصل شود الطاف خاص و عنایات مخصوص حضرت حق جل و اعلی خواهد بود. خداوند چنین تقوایی را نصیب همه ما بفرماید تا مورد لطف و عنایت خاص الهی قرار گیریم، انشاءالله.

سلسله بحث‏هایمان را در مورد اصول اخلاقی و شیوه رفتاری ائمه هدی «علیهم السلام» در اصل نهم «بهداشت و درمان در زندگی آن بزرگواران» ادامه می‏دهم.

جلسه قبل راجع به محیط زیست و سالم سازی محیط زندگی و طبیعت مطالبی را عرض کردم، بحث این هفته و این خطبه درباره «مسواک و قوائد بهداشتی مسواک در اسلام» است.

یکی از دستورات مهمی که در شیوه زندگی امامان معصوم «علیهم السلام» وجود داشت و در گفتار این بزرگواران اهمیت بسیاری به آن داده شده مسواک و خلال کردن است، یعنی پاک کردن دندان‏ها به وسیله چوب باریک که در اسلام سفارش زیاد شده که همین دستور یکی از عوامل عمیق و مهم بهداشتی و پیشگیری از بیماری‏ها است.

در این باب ده‏ها، بلکه صداها روایت از ائمه اطهار «علیهم السلام» نقل شده است. در کتاب بحار الانوار جلد76 بابی به عنوان «المسواک و الحث علیه» عنوان شده و در این باب 54 روایت از معصومین «علیهم السلام» در مورد مسواک زدن ذکر شده است.

در این خطبه به ذکر 7 روایت به عنوان نمونه اشاره می‏کنم امید است برای همه ما درس باشد و الگو بگیریم.

بسم الله الرحمن الرحیم

برادران و خواهران عزیز همه شما شایسته‏گان و بزرگواران و خودم را در این ایام خجسته و میمون و مبارک سال جدید وصیت و سفارش می‏کنم به تقوای الهی.

قال الباقر علیه السّلام: الخیر و الشرّ یضاعف‏ یوم‏ الجمعة (بحارالانوار، جلد 110 ، صفحه 317)

خوبی و بدی هر دو در روز جمعه دو چندان می‏شود.

پس ای عزیزان بیائیم با خداوند پیمان ببندیم در این سال جدید خوبی‏هایمان را بیشتر کنیم و تقوای الهی را پیشه خود ساخته، متقی و پرهیزکار و خداشناس و خداترس باشیم تا در زندگی توفیقات الهی را کسب نماییم، انشاءالله.

خطبه این هفته را به مناسبت فرارسیدن بهار طبیعت و عید نوروز به بحث عید و نوروز اختصاص می‏دهم. واژه عید از ریشه عود به معنای بازگشت یا روز بازگشت و شادی به انسان گرفته شده است.

در قرآن کریم واژه عید فقط یک بار در آیه 114 سوره مبارکه مائده آمده است که خداوند می‏فرماید:

اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آیَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقین‏

خدایا نازل کن برای ما مائده‏ای از آسمان که برای اولین و آخرین از ما عید باشد و نشانه‏ای از تو.

در تفسیر این آیه شریفه قرآن آمده است که عید در لغت از ماده عود به معنای بازگشت به روزهایی که مشکلات از قوم و جمعیتی برطرف می‏شود است و بازگشت به پیروزی‏ها و راحتی‏های نخستین را عید می‏گویند. در تعالیم اسلامی ما هم عید به معنای توجه به خداوند و از غیر او بریدن و چشم پوشی کردن است و به عبارت دیگر مرتکب گناه و معصیت نشدن و بازگشت به فطرت پاک اولیه انسان است.

چنانچه در کلام امیرالمؤمنین علی «علیه السلام» آمده است که فرمود:

كل یوم لا یعصى اللَّه فیه‏ فهو عید(نهج البلاغه، حدیث 551)

هر روزی که در آن روز معصیت و گناه انجام نگیرد آن روز عید خواهد بود.