بر سینه ام اینه ای بگزارید
هنگام خاک ریختن
دوست دارم به خود نگاه کنید
فاصله یمان چقدر نزدیک است
شما بالای چاله و من انتها
بخیل نیستم
نفس بکشید و چهل روز دیگر فراموشم کنید
تنها به این دلخوشم که دستانم اینه دارند
dو نور خورشید را با خود دفن میکنم
صورت تک تک تان را با خود خواهم برد
من انتهای چاله و شما بالا..........<ط/span>
خانم چشمان بچه ات را بگیر ادم ها نگذاشته اند
دنیا ارزش دیدن داشته باشد .
سوال نکن بابا کجاست .
او هر مردی را که به خانه میاوری به ااو اشاره میکند بابا..
بوسش کن
چشمانت را ببند و نیتی بکن
آن را روی طاقچه بگذار
آن را نه
لعنتی تلویزیون را می گویم!
دیگه تن خاکیم بسشه...
خودت بگو ، اینم زندگیه...؟
چقدر باید فریاد بزنم...؟
ببینم و لام تا کام لالشم لال... پس بودنم چه ارزشی داره؟
جالب اینجاست بعد مرگ هم ارزشی نداریم...!
دیوانه های خیابان هم مانده اند بساز کی برقصند ،
اینطرف عزاست آن طرف عروسی...!
خودت را گول نزن اینها همه همان خاکیان اند...
واقعا به اینها سجده زده اید...؟
گفتی:عاشقمی
گفتم:دوستت دارم!
گفتی :اگه نبینمت میمیرم
گفتم:من فقط ناراحت میشم...
گفتی:من به جزتو به کسی فکر نمیکنم
گفتم :اتفاقا من به خیلی ها فکر میکنم!
گفتی:تا ابد توقلب منی
گفنم:فعلا توقلبم جا داری...!
گفتی:اگه بری بایکی دیگه خودمو میکشم
گفتم:اما من فقط دلم میخواد طرف رو خفه کنم!
گفتی وگفتم.........
اما فکر میکنی فرق ما همیناست؟!
نه!فرق ما اینه که من راست میگم و تو دروغ...!
///...اینه.....