(۱۸۸۱ - ۱۹۷۳ میلادی) و حتی به گفته نیوزویک، پر تأثیرترین کار هنری در یک صد سال گذشته‌است. پیکاسو این اثر را در تابستان ۱۹۰۷ و در فرانسه، پس از بازدید از نمایشگاهی از ماسک‌های آفریقایی که در پاریس برپا بود، کشید.

این تابلو یکی از مهمترین اثرهای پابلو پیکاسوست و جالب است بدانید تقاش برای این اثر بیش از 30 طرح اولیه و 18 ماه زمان صرف کرده است. این تابلو به شدت مورد اعتراض هنرمندهای اون دوره قرار گرفت و حتی آوانت گارد‌ها پیشرو مثل متیس اونقدر از دیدن این کار شوکه شدن که تهدید کردن دوستیشون و ارتباطشون با پیکاسو رو قطع خواهند کرد. این اثر یکی از مهم‌ترین آثار در دوران ابتدایی شکل گیری کوبیسم و نقطه عطفی در حوزه هنر مدرن به شمار می‌آید. جالبه بدونین که موزه‌ی لوور از پذیرفتن این اثر سر باز زد و بعد از ۱۳ یا ۱۷ سال که تابلو تو استودیو خود پیکاسو مونده بود توسط موزه‌ی هنرهای معاصر نیو یورک خریداری شد.

پیکاسو این تابلو را یک نقاشی جادویی توصیف کرده است. همانطور که می‌بیینید این شاهکار هنری قرن بیستم، پنج زن جوان را در یک فاحشه خانه در خیابان آوینیون در شهر بارسلونای اسپانیا نشان می‌دهد، که 3 تن از آنها مستقیما به تابلو نگاه می کنند در حالی که بینی آنها به صورت نمیرخ

نکته دیگری که کمتر کسی به آن توجه داشته است این است که چرا نقاش از زنان فاحشه برای مدل خود استفاده کرده است؟ چرا از مدلهایی حرفه‌ای استفاده نکرده؟ و البته سالها بعد چه کسی میفهمید که این زنان فاحشه بودند یا مدل جز اینکه خود نقاش بگوید؟
روسپی نماد غوطه وری در تاریکی و بدن مانده در اسارت است در حالی که مدل هیچ مفهوم خاصی ندارد. وقتی مجموع نمادها را در پایان در کنار هم قرار دهیم می‌بینیم که نتیجه جالب می شود.
بحث دیگر استفاده از عدد 5 است. چرا پنج زن؟
عدد 5 نماد انسان است. شکل لاتین 5 را هم در نظر داشته باشید و ببینید که این شکل توسط بازوها تکرار شده. در واقع پیکاسو یک نقاش نماد شناس بود به همین دلیل است که می‌توان هر حالتی در تابلو را بر اساس نمادها تفسیر کرد. از طرف دیگر 5 عدد وصلت الهی است که از ازدواج عدد 2 که مونث و زوج است (دو صورتک) و عدد 3 که مذکر و فرد است (3 زن دیگر) تشکیل یافته.